6 
CAROL, FRIOLEIC, GAUSS 
grale fxxtyx.dx valorem minorem oblinet. Qaodfi quis hanc 
rationem pro arbitrio, nulla cogente neceTikate, electam eiTe 
obiiciat, lubenter aQenliemur. Quippe quaeftio haec per rei na 
turam aliquid vagi implicat, quod limilibus circumfcribi nili 
per principium aliquatenus arbitrarium nequit. Determinatio 
alicuius quantitatis per obierualionem enoii maiori minonue 
obnoxiam, haud inepte comparatur ludo, in quo Iolae iacturae, 
lucra nulla, dum quilibet error metuendus iacturae affinis e it. 
Talis ludi dispendium aeftimatur e iactura probabili, puta ex 
aggregato productorum lingularum jacturarum pofllbtlium in pro 
babilitates refpectiuas. Quantae vero iacturae quemlibet obferua- 
tionis errorem acquiparare conueniat, neuiiquam per fe clarum 
eft; quin potius haec determinatio aliqua ex parte ab arbitrio 
noitro pendet lacturam ipfi errori aequalem (latuere manifefto 
non licet; Ii enim errores poiaiui pro iactuiis acciperentur, ne- 
gatiui lucra repraefentare deberent. Magnitudo iacturae potius 
per talem erroris functionem exprimi debet, quae natura fua 
fernper fit poiitiua. Qualium functionum quum varietas iit in 
finita, limplicifimia, quae hac proprietate gaudet, prae ceteris 
eligenda videtur, quae absque lite eft quadratum: hoc pacto prin 
cipium fupra prolatum prodit. 
111. Laplace fimili quidem modo rem confiderauit, fed er 
rorem ipfum fernper poiitiue acceptum tamquam iacturae raen* 
furam adoptauit. At ni fallimur haecce ratio faltem non minus 
arbitraria eft quam noftra: vtrum enim error duplex aeque tole 
rabilis putetur quam limplex bis repetitus, an aegrius, et proin 
vtrum magis conueniat, errori duplici momentum duplex tan 
tum, an maius, tribuere, quaeftio eit neque per fe clara, neque 
demonllrationibus mathematicis decidenda, fed libero tantum 
arbitrio remittenda. Praeterea negari non poteit, iita ratione 
continuitatem laedi; et propter hanc ipfam cauffam modus ille