38 
CAROL. FRIDERiC. GAUSS 
y zz o , o etc. Si vero alicui illarum quantitatum valor alius 
iam tribulus eit, e. g. x = A-\- A, variantibus reliquis £2 aifequi 
potefi valorem relatiue minimum, qui manifefio obtinetur adiu- 
xnento aequationum 
d 22 d 22 
x zo. A -j— ¿A > 
— o etc. 
d y d X 
Fieri debet itaque ^=ro, £— o eic., adeoque, quoniam x =. A 
[cta]l; -\-[a(o]y-\-[ct'/]£~\- etc., £ ~ ~ a ~y 
Simul habebitur 
t [alo] A _ [ « y ] A- 
y ~ Z3 -J- p ~ 5 z —» c> -p 7 — etc. 
O«] + m 
[ a a ] 1 [ a a J 
Valor relatiue minimus ipiius 22 autem fit 
AA . 
- M 4-7 Vice verfa hinc colligimus, ii. valor ipiius £2 H- 
[ a a J 
mitem praefcriptum M -f- fj. ¡j. non fuperare debet, valorem ipiius 
x neceiTario inter limites A— /x\ r [itct] et A -f- ¡xV'[clcl] conten 
tum eife debere. Notari meretur, ¡j.\ r [cta] aequalem fieri errori 
medio in valore maxime plauiibili ipiius x metuendo, ii ftatuatur 
fx — JuVp, i. e. fi ¡j, aequalis iit errori medio obferuationum ta 
lium, quibus poiidus = i tribuitur. 
Generalius inueltigemus valorem minimum ipfius 12, qui 
pro valore dato ipiius t locum habere poteft, denotante t vt in 
art. praec. functionem linearem fx -j- gy-{-hz~\~ etc. -f-A, et 
cuius valor maxime plaufibilis — K: valor praefcriptus ipiius t 
denotetur per K -j- E theoria maximorum et minimorum con 
fiat, problematis folutlonem petendam eife ex aequationibus 
dU_ e dc 
dx 
d b 
d y d y 
d x 
d 22 
d22 , d* 
"3— = 3-7— etc. 
d: cz