51 
THEORIA COMBIN. OBSERV. ERRORIBUS MINIM. OBNOXIAE. 
in aliis enormiter peccare poteft, Summopere itaque hoc argu 
mentum dignum eft, quod accuratius enodetur. 
Retinebimus in hac disquifitione defignationes inde ab 
art. i9. adhibitas. Praxis ea de qua diximus, quantitates A % B, 
Cete, tamquam valores, veros ipfarum x, y, z conciderat, et pro- 
in ¡pias X, .X', X" etc tamquam valores veros functionum v, 
v\ v" etc Si omnes obfcruaiiones aequali praecifione gaudent, 
ipfarumque pondusp~ P — P etc * P ro vnitate acceptam eft, eae 
dem quantitates, lignis mutatis, in illa fuppoiitione obfernatio- 
num errores i exhibent, vnde praecepta art. 15, praebent obferua- 
lionum errorem medium m ,4 
XX -f X'X' + X" X" + etc. M 
__ ^ = \T — 
7T 7t 
Si obfernationum praecifio non eft eadem, quantitates —X, —X ? , 
— X" etc. exhiberent obierim donum errores peti radices quadra 
tas e ponderibus multipli« mos , -fu aeceptaque art. 16. ad eandem 
M 
formulam V' — perducerent, iam errorem medium talium obfer- 
71 ■ 4 ' , ‘ ' 
vationum , quibus pondus ~ 1 tribuitur, denotantem. Sed ma- 
nifrOo calculus exactus requireret, vt loco quantitatum X ( X\ 
X' etc valores functionum, v , v" etc; e valoribus veris ipfa- 
ium x y, * etc prodeuntes adhiberentur, i. e. loco ipiius M, va- 
lor functionis XI valoribus veris ipfarum x, y z etc. reipondens. 
Qui quamquam 'a ii ¡gnari nequeat, tamen certi fumus, eum eife 
maiorem quam M (quippe qui eft minimus pofbhiiis), excipiendo 
cafum infinite parum probabilem, vbi incognitarum valores 
maxime pia u fi bites exacte cum veris quadrant. In genere itaque 
affirmare pofTumus, praxin vulgarem errorem medium inflo mi 
norem prbducere., fiue dbienihtlonibus praeciiionem nimis ma 
gnam tribuere. Videamus iam , quid doceat theoria rigorofa. 
G a