296 
puto, nam hoc ipsi non aperui, quia post discessum meum ex pa 
tria mihi demum incidit. Promittis Te meo explicandi modo luben- 
tissime applausurum, si possim invenire viam naturae consentaneam, 
qua activum aliquid sic' moderari liceat ad modum elastrorum, quem 
admodum fingere possemus retia aranearum aequabiliter diffusa, qui 
bus perrumpendis grave ascendens decrementa pateretur virium, 
spatiis proportionalia. Sane si mihi concedis, posse saltem sana ra 
tione statui particulam gravificam totam suam vim transferre in 
grave, jam habemus quod petis; particulae enim gravificae si non 
continuum faciunt, saltem sunt aequabiliter dispersae, et sic quod 
in retibus aranearum fingis, passivum, hic revera ponitur activum; 
quippe cum quaelibet particula totam suam vim tranferat (per hypo- 
tliesim, quia ad fieri posse jam in prioribus meis ostendi) et cum 
numerus particularum sit spatio proportionalis, patet utique virium 
accretionem fore aequabilem. Mentem meam clarius explicare non 
possum quam per aliquod simile. Pone navigium ferens hominem 
in puppi, quod primum sit quiescens in aqua stagnante nullius re 
sistentiae, ipsum autem sit solidissimum, ita ut ejus partes tremo 
ris omnis sint expertes, sed vim impressam toti navigio impertiant, 
abstracte etiam a materia ambiente. Nunc homo insidens percutiat 
malleo puppim secundum directionem horizontalem, quo totum na 
vigium moveri incipiat; repetat ictus aequales non singulis momen 
tis, sed singulis spatiolis, per quae navigium progreditur. Dico na 
vigium eodem modo accelerari, quo grave descendens; recipit enim 
singulis spatiolis non solum ictus aequales (siquidem distinguis 
inter ictum et vim) sed etiam vires aequales, eo quod mallei vis, 
quae semper eadem supponitur, tota ad navigium promovendum im 
penditur, ipsi enim nil remanet, nisi quatenus pars est navigii; 
sic etiam quia materia gravifica est infinite velox, poterit unica ejus 
particula considerari quasi corpori gravi semper insideret, suosque 
inflictus singulis spatiolis reiteraret, loco quod singulis spatiobs 
nova adveniat, unicumque faciat ictum. Ais me non ostendere, quo 
modo consequatur numerum ictuum spatio proportionalem fore; 
sed puto id satis ostensum esse ex eo ipso, quod concedatur par 
ticulas gravificas aequabiliter disseminatas esse per totam altitudi 
nem descensus. Nam si numerus particularum percutientium sit 
spatio proportionalis, ergo etiam numerus ictuum eidem erit pro 
portionalis , quia tot sunt ictus, quot sunt particulae quae faciunt 
ictus. Haud dubie agnosco ventum in navem agere numero ictuum