339 
tione datas; tenta an quid faciant pro synchrona, et omnibus Lo- 
garithmieis perpendiculari. D. /fc Decembris 1694: ,,Pene excide 
bat problema inveniendi curvam, quae ordinatim positione datis 
„occurrat ad angulos rectos. Cujus methodus, meo judicio, con- 
„sistit in duabus’ aequationibus, una continente relationem inter 
„x, y et constantem quandam in curva positione data, sed pro 
„diversis talibus ordinatim datis variabilem b; altera continente va- 
„Jorem ipsius dy:dx in curva quaesita, expressam ex proprietate 
„perpendicularium in curva positione data, cujus aequationis ope 
datur ipsius b valor per dy, dx, y, x, pro re nata; quarum dua- 
„rum aequationum ope tollendo b, habetur aequatio differentialis 
„primi gradus pro reliquis inter x et y. “ 
Gratum fecisti, si duriora contra Nieuwentiit a me scripta 
molliisti, sed non eum in finem scripsi, ut vel publicentur vel meo 
nomine ipsi communicentur, verum tantum materiam suggerere 
volui Collectori Actorum vehit ex se ipso respondendi. Lubentis- 
sime in me suscipiam quod moneri velles in Actis circa Tracta 
tum Davidis Gregorii Catoptrico - Dioptricum: sed cum Tractatum 
hunc non viderim, nec forte videre contingat, explicari mihi vel 
lem principium illud a Te indicatum de circulis osculantibus in lo 
cum curvarum appropriatarum substituendis, et quid proprie mo 
nitum cuperes; facit utique mentionem circulorum osculantium, ut 
videre est ex excerptis, quorum portio quaedam extat ad finem 
Schediasmatis Fraterni mihi transmissi. 
Et ego ita putavi Dn. Hollanderum (Virum sane; eruditum et 
generosum, in quem iniquissimus est frater meus pro more suo 
suspicax, quod eum alienis inventis superbire suspicetur) a poste 
riori incidisse varios numeros tractantem in consensum circuli te- 
tragonismi et obliquitatis Eclipticae. Sed hoc non unicum est: 
complura hujusmodi alia habet, quae omnia forte fortuna tantum 
detexisse, vix est ut dici possit. 
Jure distinguis inter in dubium vocare propositionem, et de 
monstrationem ejus expetere. Credo et Cartesii sensum ita fuisse, 
quamvis non ita expresserit: non enim dubitavit de Dei existentia, 
sed supposuit non existere. Speciose quidem Axioma, Totum 
majus esse sua parte, demonstrare conaris; sed annon ali 
quis syllogismi, quo uteris, primae figurae jprobitatnm esse de 
monstrandam urgere posset? Omnes enim syllogismi rite conclu 
dentes eo nituntur principio, ut minor terminus alligetur vel se-