124 
scendendo ex loco /3, altitudine perpendiculari /?E 81 pedum, et 
globum C nactuin esse celeritatem ut 1 descendendo ex altitudine 
perpendiculari KF unius pedis; nihil enim quoad praesentes vires 
interest, quomodo corpus aliquod suam celeritatem sit nactum, 
modo eam nunc habeat. Altitudinem autem perpendicularem tan 
tum considero, licet descensus utcunque inclinatus esse possit, 
unde tempora quoque descensuum ex diversis altitudinibus pro ar 
bitrio aequalia vel inaequalia reddi possunt nec proinde ad rem 
faciunt. Cumque corpus ea vi quam labendo acquisivit, si nihil 
externi, quod impedire possit, accidat, rursus ad eam altitudinem 
perpendicularem ex qua decidit, ascendere possit, habebit globus 
B ante concursum potentiam attollendi unam libram ad pedes 81, 
et globus C potentiam attollendi unam libram ad pedem 1, et 
ambo simul ante concursum habent potentiam attollendi libram 
unam ad pedes 82, sed post concursum cum ambo simul habeant 
celeritatem ut 5, habebunt potentiam assurgendi usque ad D, cujus 
altitudo perpendicularis DG.erit 25 pedum, habebunt ergo poten 
tiam attollendi 2 libras ad 25 pedes seu unam libram ad 50 pe 
des, non ad 82 ut ante; periit ergo potentia attollendi unam li 
bram ad pedes 32, et quidem periit sine causa, quod est im 
possibile. 
Ut vero appareat, non deesse alios qui hanc Cartesianam 
computandi rationem sequantur, afferamus locum praeclari Autoris 
de Inquirenda Veritate lib. 6. Is quaedam Cartesiana recte cor 
rexit, optandumque esset ut alii in dogmatibus magistri expenden 
dis studium ejus imitarentur, principii tamen hujus quod refutamus 
speciositate deceptus in eundem scopulum impegit. Nempe in 
casu regulae sextae Cartesianae, ubi ipse dissentit a Cartesio, si 
ponatur corpus B librae l incurrere celeritate ut 10 in corpus C 
quiescens, itidem librae 1, tota quantitas motus erit ut 10; post 
concursum ambo simul (secundum Autorem) ibunt celeritate ut 5, 
adeoque moles 2 in celeritatem 5 dabit iterum 10; servabitur ergo 
quantitas motus. At vero quantitas virium hac ratione minime 
servabitur, nam ante concursum aderat vis attollendi libram 1 ad 
pedes 100, si placet, post concursum superest vis attollendi libras 
duas ad pedes 25 seu libram unam ad pedes 50 tantum; periit 
ergo dimidia potentiae quantitas, et quidem sine causa, quod defendi 
non potest. 
Alia ratione incongruitas contraria oritur, ut servata quanti 
tate 
ut t 
sit 
trai: 
qua 
deb 
refi 
leril 
dus 
cele 
ped 
lati( 
dire 
erui 
sen 
ut 
huji 
pari 
libr 
exa 
est) 
ren 
pos 
pei 
eun 
gra’ 
in ( 
niai 
asci 
tior 
dup 
dig< 
pro 
plu 
teni 
essi 
stai 
cele