147
uisse videntur,
nis satisfacere
qui non solem
lotum ita sumi,
nomena ex qui-
enim motus in
d relativum in-
rficie ambientis,
ab angelo qui-
ari inde queat,
eodem modo in
juatenus corpus
ijoiis explicabi-
a agendi verum
iu impulsus cur-
ppim, et navis
a puppi ad pro-
ite enim globus
ipa immota, et
m quae sunt in
ore, tamen ali-
imodum quoties
nus in globum,
lobo obstiterat,
respectu vero
re, cum sem-
a assumta ser-
trinam Sphaeri-
et tam ineptum
i mobilis quam
eoriain planeta-
ntiqua renovata
pothesin Coper-
ut sit optima,
im in re quae
re. Atque his
equi et summo
st et pietatis et
idei quidam non
esse merito de-
eorum damnari
trorum locutam
res ipsa osten-
ostendit. Tycho autem Copernicum in summa systematis (ex
cepta Solis Terraeque transpositione) secutus, ad observationes
solito accuratiores animum adjecit, et orbium solidorum apparatum
minime decorum ex coelo sustulit. Etsi autem ex Herculeis labo
ribus suis non satis fructus perceperit, partim praejudiciis quibus
dam exclusus, partim morte praeventus, divina tamen providentia
factum est, ut observationes ejus et molimina venerint in manus
dit, systema novum uti hodie explicatur neque absurdum esse neque
temere defendi, sed maximis niti argumentis, et salva fide catholica
multos viros magnos doctrinae et pietatis ad ejus defensionem incli
nare. Atque hac sane censurae pristinae explicatione tolletur scrupu
lus qui multos male hahet et praeveniet censores revocandi aliquando
decreti necessitatem, neque sese torrenti proficientis seculi ac puhlieae
eruditorum voci frustra opponent. Quin et falsis eorum improperatio-
nihus occurretur qui veritatem apud Catholicos opprimi jactant et evec
tas mentes ab Ecclesiae communione avertunt. Idem honoris Italiae
interest; ita enim praestantia ingenia non ibi minus quam apud alias
gentes frui poterunt luce seculi, et praeclaris inventis incumbere, quae
nunc ab aliis praeripiuntur. Neque aliam ego summorum virorum men
tem esse puto, penes quos Censurae vis est.
Et vero tanta est Copernicani systematis praestantia ad expli
canda phaenomena planetarum, ut fatendum sit Aslronomum qui id non
intelligeret in meris tenebris versaturum, tantaque in dies nova inventa
ejus harmoniam et simplicitatem confirmant, ut verendum sit ne qui
ipso uti nolunt, ipsius Dei gloriam obscurent, ademta agnoscendae in
tantis operibus admirabilis ejus sapientiae occasione. Id vero nunc
maxime (si unquam) dici posse videtur, ex quo nova quaedem lux
exorta est de physicis motus planetarii causis, cujus leges universales
mira felicitate explicantur motu composito ex circulatione harmonica
circa solem et solicítale quadam vclut magnética planetae ad solem
tanquam gravis ad centrum, quae non tam per modum hypolheseos
assumuntur quam per regressum geometricum ex phaenomenis demon
strantur, ut jam de optimo systemate vix amplius dubitandi locus
aliquis relictus esse videatur.
Das Vorstehende übersandte Leibniz init folgendem Schreihen-
Ad R. P. B.
Rogo Reverentiam Vestram ut mihi sententiam suam circa doc
trinam in charta adjecta expressam schedula consignet, utrum nimirum
qui ita statuit, in censuras contra absolutam Copernicani Systematis
defensionem latas non incurrat. Quod vel ideo expeto, quia fieri po
test, ut mihi quam primum circa haec publicandi aliquid occasio nas
catur. Atque ita R a V a fortasse non me tantum, sed et rem publicani
literariam obstringet. Me commendo R ae V a<? servus humillimus
G. L.
10*