165
expulsionem
Isi quis jam
uisse, atque
jus ambien-
jua natantis
turbarentur,
sse et mea-
retinuisse.
ios, qui ubi
in se ipsos
ant, quia ita
'udunlur ea
libus nainor
st ex Kep-
»re et paral-
m annotare
uin, quales
tnaospbaera
s in omnes
ohibet esse
eriae cujus -
iriae causae
labemusque
xplosionem
nosphaerae
sa gravita-
»teriales ra-
emiltere in
s a tellure
materiam
et sono,
uasum fuit
n instanti,
o efficitur,
ilis, subti-
arponantur
em in pari
eoque rni-
raevalente,
terrestria versus centrum detrudi. Unde apparet esse debere aliam
Materiam fluidam fluido illo, quod gravitatem facere et quod a cen
tro propelli diximus, longe subtiliorem nec directionem ejus se
quentem, sed proprios suos exercentem motus, non minus quam
ipsa materia magnetica in aere aut aqua facit. Nam necesse est
ut materia quaedam alia transeat per poros corporum terrestrium
minores sed creberrimos, priorem excludentes. Et quo major
pars corporis terrestris materiae priori impervia est nec nisi alte
ram illam longe tenuiorem admittens, eo gravius specie fit
corpus seu solidius censeri potest. Et fieri posset ut omnia cor
pora terrestria constarent ex massa homogenea adeoque poros sub
tiliores ubique aequaliter disseminatos habente, gravitas autem spe
cifica major minorve ex minore majoreve hiatuum ejus et porosi-
tatum illarum crassiorum seu gravifico fluido perviarum copia ori
retur, prorsus ut ex eodem metallo corpora diversae gravitatis spe
cificae formari possunt, quorum alia pro varietate cavitatum in aqua
subsident, alia natabunt. Caeteris autem paribus, eademque exi-
stente gravitate specifica, solicitatio tamen ad centrum tendendi ma
jor minorve erit pro quantilate radiationis, quae aestimanda est
ad exemplum lucis. Quemadmodum enim dudum demonstratum
est a Viris doctis, corpora illuminari a lucido in ratione reciproca
duplicata distantiarum, ita dicendum est corpora quoque attracta
gravitare tanto minus quanto majus est quadratum distantiae ab
attrahente. Utriusque eadem et manifesta ratio est. Nempe circa
centrum lucidum vel radians R (fig. 19) describantur superficies
sphaericae concentricae per A et per L vel ductis rectis RAL,
RCN abscindantur harum portiones quae fiunt arcubus similibus et
similiter positis ABC, LMN, rotatis circa axem seu radium arcus
bisecantem RBM ; porro lux vel vis attractiva per unamquamque
superficiem uniformiter est ! diffusa seu partes aequales ejusdem
superficiei aequaliter illuminantur sive solicitantur ; itaque tota lux
vel vis superficiei ABC est ad lucem vel vim* superficiei LMN in
ratione composita intensionis seu illuminationis et extensionis seu
superficierum ; sed tantum est lucis seu vis attractivae in super
ficie ABC quantum in superficie LMN, ergo intensiones sunt re
ciproce ut extensiones, hoc est illuminationes vel gravitatis solici'
tationes sunt reciproce ut superficies, sed superficies ABC et LMN
sunt ut quadrata diametrorum RA, RL. Itaque illuminationes vel
gravitatis solicitationes sunt reciproce ut quadrata distantiarum a
