Full text: Handbuch der Mathematik (1. Abtheilung, 2. Theil, 2. Band)

      
    
    
      
     
    
      
    
   
   
     
606 Integralrechnung. 
a+b 0 ó 8 8 
J/@) dx = f fe + 2)ds + fa + 5) ds — ff(a — D) da + [F@+ sds. 
a—6 —é 0 0 0 
Daher ist jetzt 
a+ a+ 
ff) dx = 2 f (5) da. 
Die Eigenschaft f(a + 2) = f(a — z) besitzen alle geraden Potenzen von 
I DU (a — x); ferner die goniometrischen Functionen Sinus und Cosinus, denn es ist 
xi^ zz ul 
sly + x) = sin ge], 
cosx = cos(— x). 
Man hat daher z. B. die Reductionen: 
  
  
  
  
  
  
a+b a+b 
f(e—x)?dx == n (a—x) dx, 
a—ö a 
I. 2 Fe 
| Hi i J sinx dx = 2 fsinx dx, 
Hid I 3 
i i & à 
VH e | OSX dx == 9 f cosa ex. 
UIN EE — 0 
A Hh Um auch diesen Satz geometrisch anschaulich zu machen, sei 04' = a, 
| | Hi Y BA = 4'C' sóó.dann sind die Flächen 
pH BB'A'4 und AA'C'C gleich und es ist daher 
0 te BA CIO 9dd'CC also 
| j | BD x | MER C a+ a-+6 
I3 : E ; | NU ” 
dM | A / v I dy = 2 f /(x) dx. 
d : | | s a—6 a 
ij | / | | = 5. Enthält f(x) eine von den Grenzen 
| i | | @ und 5 unabhängige Grösse y, so ist 
Hii —— 
| À 9 B 4 € fre 1) dx 
qu (M. 508.) : a 
Jn eine Function von y. Setzen wir daher 
HE 4 
SURE AU JF 04x — FG), 
He dR so ist 
? ó ó 
Si Ÿ dF( EE T 
| ; D = Jim | fs y + A7) dx — JF, 7) dx | Av. 
| | | Nun ist 
T ! 5 } ¢ 
| | Jr 1 804 — ffs D dx = fe, 1 + A0 — Fin D] dx. 
hl | t ï Folglich hat man 
Ee 6 
à IF » 1+ An) — fa 1 
WT ERR 270 == üm [LE A) Je, 1 dx 
ET d Ay 
i f f e (x, A =A ha x, x 'd X, E 
nn = fin A cea) e y P [9&3 ds 
i | : Av d 
nn ; a a 
Inte: 
Forr 
uner 
nich 
für 
SO V 
den 
bez. 
für 
also 
die 
  
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.