DISSERTATION M. P. E. 4. S. 
9h. 
J 
et, vicissim et convertendo, erit 
axis AC ad axem XF sive basis DC (ex suppositione) ad basim GF 
ut curva DOA ad curvam GIX. 
Quod erat demonstrandum. 
Pnorosirio Ill. 
Esto, in tertia figura (rg. 136), curea AO, cujus axis AC, basis CO, 
et ab ea. intelligatur formari alia. curea ejusdem el axis el verticis, in 
qua applicate sint semper. in ratione applicatarum prioris curece :. sil 
nempe 
ut basis CO ad basim CV, 
ita applicata BP prioris curvie ad applicatam BR posterioris curvze 
et ita applicata DE ad applicatam DN, 
et sie in infinitum; s£ ad punctum quodlibet prioris curece, ut. O, duca- 
iur tangens OH cum axe conceniens in puncto H, et continuetur CO donec 
occurrat secunde curec in V, ato rectam, que puncta V et H conjungu, 
tangere secundam cuream, et semper contingere ut (tangentes correlata 
in utraque curca ad idem. punctum axi occurrant. 
2 
Dueantur enim applicatze BPR, DEN, occurrentes curvis in punctis 
P, R, E, N et rectis OH, VH productis in punetis Q, S, F, M. 
Si probaverimus rectam BS, supra rectam CV ductam, semper majo- 
rem esse rectà BR, item rectam DM, inferius ductam, esse etiam sem- 
per majorem applieatà DN, patebit rectam MVSH tangere secundam 
curvam in puncto V.