aor 
is) 
(EUVRES DE FERMAT. — APPENDICE. 
NI 
CEDE DEO, SEU CHRISTUS MORIENS. 
wj) — 
D. PrrRI DE FERMAT CARMEN AMOEBEUM AD D. Barzacum. 
Obstupuit totiesque elusum mentis acumen 
Dedidicit vanos veris praeferre colores 
Luminibus. Quid bella moves, deletaque pridem 
Numina preestigiis linguse solertis adumbras 
Infelix ratio? Num te simulachra tot annis 
Desita, et imbelles Divüm sub imagine formz 
Fallaci cinxere metu? Num te ostia Ditis 
Aut stygi: remorantur aqua, Elysiive recessus, 
Et quidquid eredi voluit Dijs z:qua potestas? 
Perge tamen quà te securo tramite dueunt 
Balzaco praeeunte viz, nee inertia dudüm 
Fatia,2€ responsa Des, quercusve silentes 
Dodonse, aut taciti venerare oracula Phoebi: 
Cede Deo. Cessit veterum numerosa propago 
Coelicolüm : Deus ecce Deus, quem prona parentem 
Agnoscit natura suum, cui terra, salumque 
Paret, et edomitze fatalia flabra procellz, 
Submittuntque ipse jam non sua murmura nubes. 
Hie puro fulgore mieans, de lumine lumen 
Dum traheret, Deus unus erat, natusque supremi 
/Eternà :eternüm manans de mente parentis 
Assumpsit veros moriturze carnis amictus,