Nachtrag zum zweyten Bande, - 477
die et furtiva manu ablatas, fore, idque penultima“nocte
vor ante nollrum ate discessum , optime quidem nofsti,
Exe norunt et alii qui mecum adfuerant, a quo vero sa-
tg, Cum fit ignoro, cuius tainen instinddu factum fit non
um obscure coniicio cur itaque solas illas delineatas tua-
rum hypothesium formas mihi reliquerunt? 0 incauti
or. fures. «. .
hte . Auf der 42 S. steht ein Brief an Ursus, den
B. 'Cheodosius Rubeus Scutifer apostolieus zu Rom.
nt, x Jan. 1593 geschrieben. NR. rühmt darinn ein
FC« Buch des Ursus (Fundamentum aslcronomicum Gesch.
ng d. Math. 1. B. 631 S.) Was da auf des 8. Blat-
ise tes zweyter Seite von Theilung des Winkels gesagt
-h- werde, könne man nicht verstehen, deßwegen bittet
IE R. um Erläuterung des Diagramma sedionis anguli
1 davon ich 632 S. 23. geredet habe. Ursus sagt:
az cuius rei tale enunciatum «confecimus, . Die Unver»
nd ftändlichfeit liegt also wohl nicht in Byrgs Methode,
er sondern im Enunciate. Wenn Ursus schimpft enun-
N, eirt er sich deutlicher.
m Auser diesem Zeugnisse eines Römers, seßt Ur-
sus von seinem nur erwähnten Buche des Tycho da-
“ nico iudicio , hominis germanici germanum , entge
-- gen, Ita nempe de eodem libello ad studiofum quen-
„7 dam Auguslanum e radicibus Alpium seribit D.D. Io-
. hannes Georgius Brengkerus. Qui sane vir quot pa-
48 rasangis in mathematica scientia exsuperat excellitque
Ts ac 'praestat ipfi Tychom, vel illud-scriptum ex quo
2 haec modo sequentia descripta sunt, abunde telia«
| tur...
Sn meinem Exemplare ist hom. germ, germ.
unterstrichen und am Rande beygeschrieben ;' Seripfe-
ram ista ad Henricum Remum Patricium Augussänum
amicum meum tunc Pragae degentem Anno 1596.
Diese