5, Zeitalter der Eklektiker. 577
Verferti- Beler de Arciniega?), Hieron. de la Fuente
ind näch Pirola") und J. Castelli *), und der gröste Theil
'er jedoch der italiänischen ,- z.B. I. P. Spineiti di Giova-
der esjig? neu). Jol. Santini“), I. 0 Bertaldi*);
itfsames Curt. Marinelli *), der neapolitanische Dominiz
ilbers in kaner Donat Eremita *), Saivat. Franeiosi*),
steins 2), und Alb; Stecehini *), selbst einige französische
tigen mit «x. Aerzte
eser Ver- q) farmacopea de muchos usos importantes a los botica-
Schleim X108« Madrit, 1603.
1€ Aufid- x) Fons et speculum veritatis, per quae diversis modis res
n in die etiam , quae obscurae. sunt, de medicinarum reditica-
tioue , et artis beneficio, praecipue secundum J]. Me-
suen clariffime collucent. Madrit. fol. 1609. 1647.
ngeachtet, 5) pharmacopoea medicamenta in oficicinis pharmaceutt-
hule noch cis usitata explicans, Gadib. 1622. 4.
8 in den t) Lediones aurcae in artem pharmaceuticam, in quibus
5 Franz resolvuntur dubia in canombus Mesues , compolitioni-
B bus , fimplicium eletione, opera deitillationis, Paris,
eler 4. 1604. 1605. 1643«
u) ricettärio medicinale. 1604. teutsch mit der Aufschrift:
Zusazo vott Gülden Apochek. Frankfurt. 4. 1606. 1661.
ien Topfe, <) 1) Medicamentorum apparatus , duratio , doles et for-
1 wird. mulae. Turin, 4. 1611. und 1612, 2) Medicamento«
I rum externorum apparatus 5 doses et formulae Turin,
mere 1614. 4. 3) Dispensatorium J'Placotomi cum tcho«
ns „] Ele- Jüs recusum, Turin. 1614. 4. 4) De confe&tione de
117 Ceratis hyacintho et alkermes. Turin, 1619. 4.
"3 . 9 : s ;
fädet. ad y) Pharmacopoea [. de vera pharmaca conficiendi et prae-
jem in pa- parandi methodo, L,. 1. 11, Venet. 1617. 4. Hanoyv,
cum aqua z) 1) dell elixir vite. Napol. 1624. fol, 2) Antidotario,
fol. Napoli: 1639. Lyon. 1668.
a) Discorfi, nei quali f inscgna alli discipoli dell" arte de
speziaria. Palerm. 1625. 4.
b) Apertimento nella compositione de medicamenti per
uso delle speziarie, Venez. 1629. 4.
So 2