Full text: Geschichte der religiösen Aufklärung im Mittelalter (2. Band)

Fünftes Buch: II. III. 309 
25) 1Ib. — sed ut rusticos nos credere nec rationem quaérere ete. 
26) Ib. Si autem néque nos neque illi ad comprehendéndum suffi- 
ↄiamus, tuncd igne fidei comburamus. 
27) Epist. Guilelmi St. Theodorici J. I. 129 zweite Spalte: Deinde 
oreationem primi hominis philosophice seu magis physice describens 
primo dicit corpus ejus non à Deo factum et animam éi datam e Deo; 
postmodum vero ipsum corpus factum a spiritibus, quos Daemoneés 
appellat, et a stellis. Die letztere Angabe habe ich in der philosophis 
mundi, in welcher allerdings die Lehre von den Dämonen vorkommt (Hau- 
céau a. g. O. 254) nicht bestätigt gefunden. 
28) Philosophia mundi lib I 1 Hauréau a. a. O. S. 257- 259. 
29) Migne, Curs. complet. Patrum tom. CIC p. 1170. 
30) Nach Hauréau a. a. O. S. 241 vergl. S. 247 in der Schrift Drag- 
maticon (Schaarschmidt am a. O. S. 77), die unter dem Titel Dialogus de 
zubstantüis physicis confectus à Wilhelwo Aneponymo philosopho, Straß- 
burg 1567, erschienen ist. Eben diese Schrift ist indessen unter dem Titel 
Philosophiasecunda in zwei Handschriften der Hof⸗ und Staats— 
bibliothek in München Cod. lat. N. 564 (Halia, Catalog. codicum latinorum 
tom. IP. I, P. 117) und Cod. 7770 (Malm t. I p. 8, p. 197) vorhanden. 
Die Pariser, Handschrift manuscrit du Roi N. 6588 und die Handschrift 
von Saint Germain N. 1112 (Hauréau a. a. O. 247) enthalten dagegen 
unter dem nämlichen Titel ein ganz Anderes. Der größere Theul des 
Inhalts stimmt nach Hauréau a. a. O. und Victor Cousin, Ouvrages 
inédits d'Abélard Appendice 669, mit dem liber IV philosophiae mundi, 
aur der kleinere zeigt Eigenthümlichkeiten. Cousin hat S. 670—676 das 
Inhaltsverzeichniß des Ganzen, den Anfang, ferner cap. XXIX, XXX, 
XXXI, XXXII, XXXIII (de opinione et ratione), XXXIV (de intessi- 
gentia) abdrucken lassen. Aus diesen Excerpten ergiebt sich indessen, daß die 
Form der Philosophis secunda von der der philisophiaé mundi abweicht; 
sie ist dialogisch. — Der Widerruf lautet nach der Münchener Handschrift 
N, 564 Fol. 88, 83303 Est tamen de éadem materia libellus noster, qui 
philosophis inscribitur, quem in juventuté nostra imperfectum 
utpote imperfecti composuimus in quo veris falsa admiscuimus multa- 
Jue necessaria praetermisimus. Est ergo nostrum consilium, que in 
20 vera sunt, kuic apponere, falsa dampnare, praeteérmissa supplere, 
fFalsa vero verba, que contra fidem catholicam nobis in eo videntur esse, 
ante auspicium dictionis nominatim dampnare dignum duximus. Undé 
omnes qui illum habent libellum, rogamus quatenus eadem nobiscum 
dampnent et exterminent. Verba enim non faciunt haereticum, 
zed defensio. Ebenso in dem zu Anfang dieser Anmerkung angeführten 
Straßburger Druck. 
31) S. Anmerk. 30 Schluß. 
III. 
I) Ep. Gilberti, Porret. ad Bernardum Carnot. Bibliothèque de Pé- S. II. 
ꝛ2ole des chartes, série IV tom. J 461. 
2) Lipsius, Gilbertus Porretanus in Ersch und Gruber, Real-Enchclo⸗ 
pädie, 1. Section Band 67. Es erschien auch ein Separatäbdruck. Säiöckl, 
Beschichte der Philosophie des Mittelalters, Bd. J S. 286. Bach, Dogmen— 
geschichte des Mittelalters; Bd. II S. 133 fg. 
3) Lipsius a. a. O. S. 6 des Separatabdrucks. Otto Frising, de rebus 
gestis Friderici lib. J cap. 57, sagt von einem Widerrufe Gilberts, von 
einer Verdammung der excerpirten vier Capitel auf der Synode zu Rheims 
aichts, wohl aber Gaufrid, Ep. ad Albinum Cardinal. Bernardi Claréèvall.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.