52 StraBburg 
Karls des GroBen an Kloster Leberau in: Beitráge zur Landes- und Volkskunde von Elsa6- 
Lothringen XXXIV (1908) 49—58. — Clauss p. 600—602. — Hauck ?:* II 583. 
Cella infra vasta Vosagi, ubi requiescunt s. Cucufatus et s. Alexander mar- 
tyres super fluvium Laima, quae dicitur Fulradocella, (v. testamentum Fulradi 
ed. Tangl l. c. p. 211) intra annos 774 et 771 condita est a Fulrado abbate s. Dionysii 
(cf. Hauck ?:4 II 583). Cuius abbatis testamento a. 777 Fulradocella, quo ipse corpora 
s. Alexandri et s. Cucufati transtulerat (cf. historiam translationis s. Viti, ed. Mon. 
Germ. Ser. II 576; ossa s. Cucufati postea in monasterium s. Dionysii reportata 
sunt, cf. Wiegand l. c. p. 531 not. 1), una cum cella s. Hippolyti (Fulradovilare, St. 
Pilt), aemula cellae s. Alexandri (cf. Wiegand 1. c. p. 531 sqq.; Tangl l. c. p. 200 sq. ; 
ibidem quoque de confirmatione Karoli Magni, Mon. Germ. Dipl. Karol. I 120 
n. 84 cellae s. Hippolyti concessa, postea notis dorsualibus cellae s. Alexandri 
adscripta), aliisque ad partes s. Dionysii delegata est, sed illud diploma donationis 
Fulradi, in quo legitur locum s. Alexandri (Lepraha) s. Dionysio — ,,semota cuius- 
piam abbatis dominatione' — ,,regio praecepto, immo apostolico privilegio" (ed. 
Tangll.c.p.216) subiugatum esse, saec. IX ex. vel X in. falsatum est. His temporibus 
monasterium Lebraha, quod a. 843 regno Ludovici Germ. attributum erat, a 
maiore monasterio s. Dionysii distractum et in ditionem comitis cuiusdam Kon- 
radi, fratris ut videtur Judith imperatricis, redactum esse videbatur (cf. Mon. 
Germ. Capit. II 423; de ,,privilegio, quod exinde sancta sedes apostolica per b. 
Stephanum (IV? 816—817) papam eidem monasterio (s. Dionysii) super 
praefato testamento fecerat/', v. Tangl l. c. p. 202; de re cf. Wiegand l. c. p. 533). 
E serie diplomatum spuriorum imperatorum tam saec. IX/X quam saec. 
XII/XIII confectorum (v. Bóhmer-Mühlbacher Reg.? I 885; Dipl. Karol. I 
p. 488; Wiegand p. 527; Tangl p. 200) hoc loco nonnisi illud afferimus, quod 
a Karolo Magno a. 791 sept. Romae palatio publico in praesentia d. Leonis 
papae concessum esse fingitur, verbis his additis: ,,Ego Leo apost. sedis 
pontifex laudans et confirmans subscripsi. Signum domni Leonis papae" (ed. 
Mon. Germ. Dipl. Karol. I 350 n. 248); ex serie privilegiorum summorum ponti- 
ficum adnotamus privilegia Nicolai I (JE. 12686) et Nicolai II (JL. 4456). 
Privilegium Alexandri III (JL. 11863) hoc loco praetermittimus, quamvis in 
copiarium capituli maioris Argentinen. saec. XVI (Strassburg Arch. départ. 
G 3466 f. 193^) transcriptum est. Inter pertinentia monasteri s. Dionysii (cuius 
privilegia omnia enumerare longum est, v. Gallia Pontif. Paris, St. Denis; 
de diplomatibus Ottonis II et Heinrici III v. Mon. Germ. Dipl. II 260 nm. 
232; V 497 n. 365) occurrit hoc monasterium usque ad saec. XV, quo duces 
Lotharingiae, advocati monasterii proprietatem impetraverunt. Anno 1502 
ecclesiae collegiatae s. Georgii Nanceanae (Nancy) incorporatum est (Wiegand 
p. 9531 sq.). 
De archivo in ecclesiam s. Georgii Nanceanam (Nancy) translato, cuius 
pars ibidem in tabulario publico, altera vero pars hodie in bibl. Nat. Parisiis 
invenitur, v. Paris, St. Denis, ubi etiam diplomata dabimus, quae ad hoc mo- 
nasterium Leberaha spectant, omnia monasterio s. Dionysii concessa. 
    
  
  
  
   
  
  
  
  
  
   
  
  
  
  
   
  
  
  
   
  
  
  
  
  
   
  
  
   
  
   
   
  
  
  
  
   
  
   
  
  
  
  
   
   
   
    
F 
der deut 
2 p. 996 
tion des 
Beati : 
didier 
— (Id« 
velles a 
A. Dor 
(Colmar 
1860). . 
Revue « 
p. 41— 
L. Ser: 
(Rodez 
Verwalt 
Wentz: 
Rechtsg 
zweier | 
N.F. X 
À 
Ottone 
Waltha 
domink 
(Conque 
regulari 
(Wentz 
in Func 
Reg. I 
devenis 
Saec. X 
n. 350 
lose en: 
culorun 
ecclesia 
lectores 
8. 1153 
ad mor 
cardina 
est, sed 
vendidi 
tutum 
inédites