Full text: Dioeceses Eichstetensis, Augustensis, Constantiensis I ([Germania], Vol. 2, Pars 1)

    
  
Konstanz 
122 
Mitte des 13. Jahrhunderts (Kóln 1908). — Berth. Heinemann Beitrügo zum Urkunden- 
wesen der Bischófe von Konstanz (Diss. Berlin 1909). — Ulrich Zeller Bischof Salomo III. 
von Konstanz, Abt von St. Gallen (Diss. Tübingen, Leipzig 1910). — Gebh. Steinhauser 
Die Klosterpolitik der Grafen von Württemberg bis Ende des 15. Jahrh. in: Studien und 
Mitteil. zur Gesch. des Benediktinerordens X X XIV (NF. III, 1913). — Joseph Riegel Bischof 
Salomo I von Konstanz und seine Zeit in: Freiburger Diócesanarchiv XLII (NF. XV) (1914) 
111—188. — Paul Diebolder Bischof Gebhard III von Konstanz 1084—1110 und der In- 
vestiturstreit in der Schweiz in: Zeitschr. für Schweizer Kirchengesch. X (1916) 81— 101; 
187—208. — Emil Góller Die Aufhebung des Bistums Konstanz und die Errichtung der 
Erzdiózese Freiburg i. Br. in: F. Heilig Aus Freiburgs Vergangenheit und Gegenwart ? (Frei- 
burg 1920) p. 67 —71. 
Omnes fere rerum Constantiensium seriptores referunt, priscis tempori- 
bus sedem episcopalem Alamanniae in civitate Vindonissa (W^ndi?sch) fuisse, 
unde saeculo VI ex., civitate illa ab Alamannis destructa, in ecclesiam Con- 
stantiensem translata sit. Sed neque de translatione neque de initiis Vindo- 
nissensis et Constantiensis ecclesiarum aliquid certi constat. Vindonissenses 
episcopi, quos novimus, Bubuleus a. 517 actis synodi Epaunensis subscripsit 
(Mon. Germ. Concil. I 30; cf. Hauck ?: * I 330 not. 3), Grammatius synodis 
in Arvernensi et Aurelianensi urbibus a. 535, a. 541 et a. 549 celebratis 
interfuit (v. Reg. episc. Constantien. p. 1 n. 3—5 et Hauck l. c. p. 333 not. 7). 
Constantiensium vero episcoporum series incipit a saeculo VI ex. aut VII in.; 
legimus enim in Vita s. Galli, temporibus huius viri saneti ,,e vita migrasse 
Gaudentium, Constantiae urbis episcopum'' (Reg. episc. Constantien. p. 3 
n. 11). Has notitias scriptores connectere solebant, conicientes tunc trans- 
lationem episcopatus factam esse. | Inter episcopos eminet Salomon III 
(890—919), Caroli III et Arnulfi regum eapellanus et abbas monasterii 
s. Galli, qui et eura regni et litterarum studio claruit, et Gebehardus III 
(1084—1110), qui multos per annos legatione apostolica funetus est et 
monasteria plurima artioris religionis et disciplinae regula constrinxit. De 
eontroversiis, quae inter episcopos et monachos s. Galli vertebantur, suo 
loco disseremus (v. St. Gallen). — A saeculo VIII ex. (cf. Hauck ?: * II 213) 
usque ad saeculum XIX in. episcopi Moguntinensibus archiepiscopis ut 
metropolitanis oboediebant. Anno vero 1827 episcopatu suppresso, dioecesis 
divisa est: in regno Wirtembergensi episcopatus Rottenburgensis, in Magno 
Dueatu Badensi archiepiscopatus Friburgensis erectus est, cui episcopi 
Rottenburgensis, Maguntinus, Fuldensis, Limburgensis ut suffraganei 
subiecti sunt; Helvetiae vero partes episcopatibus Basiliensi, Sangallensi 
tunc erecto, Curiensi addictae sunt. 
Dioecesis amplissima fuit; comprehendebat enim magnam Alamanniae 
sive Sueviae partem, i. e. Helvetiam septemtrionalem et terras finitimas, quae 
hodie in Wirtembergiae atque in Badeniae finibus sitae sunt; cuius terminos 
Friderieus I a. 1155 in privilegio suo accurate circumscripsit (St. 3730; 
ef. Simonsfeld Jahrbücher I 397 not. 380). 
Praeter ecclesias, quas inferius adnotabimus, in Albini et Cencii Libro 
censuum S. R. E. refertur sub Constantiensi episcopatu (ed. Fabre-Duchesne 
1I 120; I 156): 
    
    
 
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.