Konstanz
De re et tempore cf. H. Witte Forschungen zur Geschichte des Wormser Concordats
(Góttingen 1877) p. 28; Bernhardi Jahrbücher Konrads III t. I 127 not. 52. — Litterarum
fragmentum, quod Neugart Episc. Constantien. I 2 p. 131 ex Manlii Chronico edidit
(v. Reg. episc. Constantien. I 97 n. 803; JL. 7934), ex his litteris sumptum esse, e tenore
litterarum apparet.
*56 (1144)
In praesentia Dietwini cardinalis H(ermannus) ep. Constantien. litem inter
duos plebanos Ludewicum et Roudolfum super eeclesia Ahtakarle frustra
ventilat.
v. St. Ulrich n. *1. — Adnotamus anno praecedente (1143) Theodewinus s. Ru-
finae ep. card. apost. sedis legatum una cum Herimanno cp. Constantien. plurimisque
abbatibus iussisse fratres Alpirsbacenses caput s. Iusti mart. Rudolfo abbati Montis
Eremi reddere (v. Einsiedeln).
*57 (1144 —45)
Lucius II Hermanno ep. Constantien. litem super ecclesia Ahtakarle
(v. n. *56) iterum decidendam remittit.
v. St. Ulrich n. *2.
58 Segni (1152) aug. 17
Eugenius III E(berhardo) Salzburgen., A(rtwico) Bremen. et Hi(llino)
'Treviren. archiepp., E(berhardo) Bambergen., H(ermanno) Constantien. etc.
epp.: mandat, quatenus translationi C(uiemanni) Cicen. ep. in Madeburgen.
ecelesiam favorem ulterius non praestent et apud F(ridericum regem) efficere
studeant, ut et ipse à sua intentione desistat.
v. Magdeburg, Archiepisc. (JL. 9605). Eodem anno (ian. 27) Eugenius II
confirmat, ut in castro Alberti, Berctoldi et Uodalrici de Ittingen ecclesia aedificetur,
sieut illi ab Hermanno Constantien. ep. impetraverunt (v. Ittingen, JL. 9539).
*59 (1145 —53)
Eugenius III Hermanno Constantien. ep. mandat, ut proxima dominica
qua cantatur Laetare H(ierusalem) conspectui suo se repraesentet.
Laud. in n. 60. — Reg. JL. —.
60 (1145 —53)
Eugenius III H(ermanno) Constantien. ep.: miratur, quod, cum $$. patres
constituerint, ut singulis episcopatibus bini conventus per annos habeantur,
sicut duo de clericis eius Ódalr(icus) et Chuono asseruerunt, duos conventus
sive eapitula presbyteris suis pro tribus solidis vendiderit atque malorum
correctionem et bonorum confirmationem, quae in eisdem capitulis fieri con-
sueverant, pretio accepto intermiserit; terminum, quem ei proxima dominica
qua eantatur ,,Laetare H (ierusalem)* praefixerat (v. n. *59), usque ad proxi-
inam dominicam, qua legitur ,, Ego sum pastor bonus'' prolongat, praecipiens,
quatenus eodem termino super his et aliis, quae ei obiciantur, responsurus
Suo eonspeetui se repraesentet; prohibet, ne interim istos seu alios, qui
eontra eum stare voluerint, offendat; meminisse eum monet, qua paterna
caritate eum monuerit, cum suo conspectui se praesentaverit super sinistris
rumoribus; adicit, quod H. presbyter conquestus sit, quod eum minus iuste
traetaverit atque sine canonico iudicio officio sacerdotali privaverit; monet,
ut eausam ipsius ita tractet, ut suam desideret tractari. — Tune ecclesiasticae.