Reichenau
153
| sollemnia cum dalmatica et sandaliis celebrent et, quotienseumque Romam
veniant, apost. sedis praesuli inter sacra missarum sollemnia ministrent,
librum ad manus portent ac ubicumque apost. synodus habeatur, semper
secus sedes apostolici sedem habeant; [quae omnia interventu Petri de Silva
j Candida ep. card. confirmat]. — Wir wellen sin zü wissen. Notum esse facimus.
Ser. p. m. Sergii S. R. E. notarii et secriniarii, mense oct., 5 kal. nov., ind. 15.
Quae in uncis leguntur, in versione germ. tantum apud Gallum Oehem (—C; ed. Brandill
82— 84), reliqua in. Albini Libro censuum S. R. E. c. 65 traduntur (edd. PflugkH. Acta II 67
n. 102 e cod. Vatic. Oltobon. 3057 s. XII f. 139; Fabre- Duchesne Le Liber Censuum II 96). —
Regg. Bruschius * f. 11; ? p. 40. PflugkH. Iter p. 140 et 187 n. 102. Brandi I 19 et 120 n. 74
| el 75. Reg. episc. Constantien. I 57 sub n. 442. J. 3118. JL. 4093. 4094.
Laud. in Herimanni Aug. Chronicon ad a. 1032 (ed. Mon. Germ. Ser. V 121):
| Dern Augiae abbas, missis Romam coenobii sui privilegiis, à papa Iohanne item
| privilegium cum sandaliis, ut episcopalibus indumentis missas ageret, accepit. Unde
permoto Warmanno Constantiensi ep. aput imperatorem quasi sui pervasor officii et
honoris accusatus eo usque ab utrisque coartatur, donec idem cum sandaliis privilegium
ipsi episcopo traderet, publice in synodo sua, id est in coena Domini sequentis anni
incendendum*. — Hoc die duo privilegia concessa esse, alterum monasterio (J'L. 4093),
alterum abbati Bernoni ipsi (JL. 4094), tàm e textu apud Oehem tradito quam e
verbis Herimanni Aug. supralaudatis refutatur. — Notae chronologicae, quas apud
Oehem legimus, corruptae sunt. Tamen hoc privilegium ad hunc diem posuimus, non,
ut Herimannus refert, ad a. 1032 aut ad 1032 oct. 27, ut Tschudi in Chron. Helvet. T 12
indicat. — De versione latina huius privilegii typis expressa v. Brandi I 20 sub n. 75;
de Exc. in Lazari Lippi Sintlacisaugia f. 21sq. cf. N. Archiv TI 199.
*]14 Roma, 1049 mart. 26
| Leo IX Oudalricum Augien. coenobii provisorem Romam venientem abbatis
benedictione consecrat et monasterii eiusdem privilegia antiquitus a sede
apost. tradita sui auctoritate confirmat et innovat, ind. 2, 7 kal. april.
Herimanni Aug. Chron. ad a. 1049 (ed. Mon. Germ. Scr. V 128). — Regg. Brandi 1 20
el 120 n. 70. Reg. episc. Conslantien. 1 60 sub m. 462. J. *3159. JL. *4156.
Laud. in privilegio Innocentii III (Potthast 30562).
115 (1048 —54)
Leo IX Udalrico abbati Augien. monasterii etc.: nuntiat se litem, quae
vertebatur inter eum et Theodericum ep. Constantien. de consecratione
abbatis, assistentibus N. archiep. Treverensi, Adalberone ep. Metensi, N. can-
cellario imperiali, Petro praefecto Romano, Petro apostolico cancellario
alisque episcopis et praelatis multisque nobilibus Germaniae et Italiae,
eum privilegio Ottonis I et Ottonis II atque pontifieum Rom. Adriani (n.*7),
Leonis (7. *3), Formosi (n.*7), Sergii, Iohannis (n. *6 aut n. *10), Bonifacii
(n. *8), iterum Leonis (n. *9) vidisset, ita decidisse, ut appareat e privilegio
suo hoe loeo inserto, quo monasterium sedis apost. iuris esse confirmat et
episcopo Constantiensi sub poena 100 librarum auri abbatem consecrare
interdieit. — Das wort mensch geworden.
Versio germ. legitur apud Oehem. (— C; ed. Brandi 11 91). — Hegg. Brandi 1 120 n. 77.
J L. 7 4156.
Spurium; cf. Steindorff Jahrbücher Heinrichs ILI t. 11 81 not. 1 et Brandi I 22
et 1I 90 not. 26. Temporibus Leonis [X controversiam inter ep. Constantiensem et
monasterium exortam esse, e nullo alio fonte docemur. Itaque neque de falsario neque
4ttitis
