FTIREREI
Zwiefalten 919
Anno 1089 Liutoldus et Cuno comites duo germani fratres, Rudolfo
patre de castello Achalmin dicto, Adelheida matre de castello Wulvelingin
nuneupato progeniti, coeperunt in praedio suo Zwivaltaha appellato mo-
nasterium construere et monachos maximae districtionis de Hirsaugiensi
scilicet coenobio ... ascitos illie instituere (Bertholdi Zwifaltensis Chron.
c. 1, l. e. p. 97; v. etiam Annales Zwifaltenses ad a. 1089: ,,Initium Zwivil-
densis coenobii", l. c. p. 54). Postea ,Manegoldum comitem de Veringin
(fratrem Hermanni Augiensis) vocantes . . . omnem proprietatem, quam
usque ad illam diem ... in eadem cella videbantur habere, delegaverunt
eidem Manegoldo comiti ea conditione, ut vel ipse vel alius nutu ipsius
Romam ad apost. limina veniret ae praefatam cellam apost. patrocinio et
ecclesiae Romanae dominio sub unius aurei censu singulis annis Lateranensi
palatio persolvendo subderet. Hune autem aureum ex instituto d. Udalrici
huius loci secundi abbatis . . . uno anno monasterii praepositus, altero
camerarius .. . debet aequirere et in nativitate s. Mariae supra maius altare
post missam inchoatam cernentibus cunctis fratribus ponere. Quem accipiens
eustos eeclesiae tam diu eurat eum reservare, donee per idoneos nuntios
in Lateranensi palatio praesentetur praesuli apostolico'' (Ortliebi Zwifaltensis
Chron. e. 12, l. e. p. 79). Paulo post Manegoldus per Dietricum de Buinburc
aliosque viros cellam b. Petro tradidit et ab Urbano II privilegium accepit
(v. sub n. 1). Legimus quoque in Albini et Cencii Libro censuum 8S. R. E.
(ed. Fabre-Duchesne II 120; I 155):
Monasterium Zueveltun I marabutinum.*'
Fratres et sorores in hoec monasterio viventes regulam s.Benedicti professi sunt,
unde monachi in compluria monasteria Alemanniae et Bohemiae (Kladrau,
dioec. Prag) missi sunt. Advocatiam primo comites de Achalm, fundatores
monasterii, tenuerunt, anno vero 1092, quo mortuus est Cuno comes,
Liutoldus comes, frater eius, Welfonem ducem Bavariae elegit advocatum
(Ortliebi Zwifaltensis Chron. c. 15, l. e. p. 81), post quem Heinricus Niger,
Heinricus Superbus, Welfo VI, deinde reges e gente Stauforum hoe munere
fungebantur. A.1245 combustum et annis 1249 —1251 auxilio regis Wilhelmi
de Hollandia restauratum, monasterium imperialis abbatia fuit, a. 1308
ducibus Austriae, a.1365 (2.1491) ducibus Württembergensibus tradita, sed
ab a. 1750 iterum immediata et imperialis facta, a. 1802 suppressa est.
Archivum exstat in tabulario Stuttgartensi; ubi quoque adservantur
eodex traditionum saec. XV et copiarium, cui inscriptum est Kloster Zwi-
falten Documentensammlung, 6 tom. De bibliotheca cf. Gercken Reisen I
68—'16 et Gerbert Iter alemannieum (1763) 200—209; versio germ. (1767)
188—197; ?(1773) 211 —221. Coenobio suppresso in bibliothecam Stutt-
gartensem translata est (cf. Stálin in: Württemberg. Jahrbücher 1837 p. 294.
385 — 387), ubi etiam catalogus invenitur. Necrologium $aee. XII, continua-
tum usque ad saec. XVII, nunc ibidem adservatum (Ms. Theol. qu. n. 141),
aliudque necrologium saec. XIII et tertium hodie deperditum notasque
necrologicas ed. L. Baumann in Mon. Germ. Necrol. I 240 —268.
