240
1)
III. Abschnitt. Die Theorie der Störungen.
a = [a] + (a),
e — k + ( e )>
Die periodischen Glieder entspringen aus den periodischen Glie
dern der Störangsfunction, wenn man in diese an Stelle der Ele
mente a, e, ... 'C, ihre säcularen Werthe [«], [e], . . . [£] setzt.
Es sei nun:
2 )
3)
ein solches periodisches Ghed von R 1 . Setzt man der Kürze wegen:
j a i [?i] + a 2 [C 2 ] = ^5
l «i M + a 2 M = a >
so sind nach 8), § 28, die entsprechenden Glieder
in (%):
4)
in (e x ):
hi
a sm
in (tüj):
- Yi - [«,]* 0 -
-/1-
IhY)
•k-
a i .
kl ■ ^\ a -
l] hl
a
1 1
l/i-kl 2
'bk
1 sin
kl 1
* Klhi
äfti]
a —
■ cos
\ A )>
1 1
l/i-k] 2
bk
1 sin
k] 1
y [öi] hi
a —
cos
\ A J
1 — cos ft]
1
bk
sin [ft j
1 • y K] hi (i
— k] 2 )
a
b [ i
i]
sm
in (tj):
1 COS [¿j]
(X)
sin^i./^wa-k] 2 ) a sm
(1 — cos ft])
bk
+
bk
2 kJ ^[ft] 1
sm
"VVi [«i ] (1 — k ] 2 ) • sin ft ] a cos
in (ft): bk
1
00,
sm
8 [>i]
[¡J.ülWti-Mi “
sm
cos
(X).