228 ZK—
nasio habita, Venedig 1612; ebd., 3. Bd., S. 309 ff. 41«) 8. Marius,
Mundus Jovialis Anno 1609 detectus ope perspicilli Belgici, hoc
est quatuor Jovialium planetarum theoria, tabulae, propriis obser
vationibus maxime fundatae, ex quibus situs illorum ad Jovem ad
quodvis tempus datum promptissime et facillime supputari potest,
Nürnberg 1614. 420) S. Marius, Practica vom Jahre 1612,
Ansbach 1611. 421) Wolf, a. a. O., S. 401 ff. 422) Favaro,
Lo studio di Padova etc., 1. Bd., S. 419 ff. 423) Wolf, a. a. £).,
5. 419. 424) Ausg. von Alberi, 6. Bd., S. 114 ff. 425) Ebd.,
6. Bd-, S. 127. 42«) Favaro, Di Giovanni di Tarde e di una
sua visita a Galileo dal 12 al 15 Novembre 1614, Bonc. Bull.,
Juli 1887. 427) Ausg. von Alberi, 6. Bd., S. 137 ff. 428) Wolf,
a. a. „£>., S. 398. 429) Nach dieser altgriechischen Hypothese, die jed och
mit Ägypten nichts zu thun hat, sind Venus und Merkur als Tra
banten der Sonne zu betrachten, welche selbst mit dem Monde und den
oberen Planeten um die Erde kreist. 43«) Nachdem Wolf (a. a. £.,
S. 178) den niedrigen Stand des solaren Wissens in älterer Zeit ge
schildert hat, weist er ans die chinesischen Fleckenbeobachtungen hin.
431) I. Fabricius, Narratio de maculis in 8ole observatis et appa
rente earum cum Sole conversione, Wittenberg 1611. Diese zur Rari
tät gewordene Schrift hatBerthold, in Verbindung mit eigenen Studien
über den Gegenstand, kürzlich von neuem abdrucken lassen (Leipzig 1894).
Johann Fabricius starb vor seinem 1617 durch Mord umgekommenen
Vater David, dessen Name in der Geschichte der Astronomie gleich
falls mit verdienter Achtung genannt wird (s. Gravelius, David
Fabricius, ein Freund und Mitarbeiter Johann Keplers, Natur
wissenschaft!. Wochenschrift, 6. Bd., S. 73 ff.). 482) Scheines,
Rosa Ursina sive Sol ex admirando Fueularum et Macularum
suarum phaenomeno varius, nec non circa centrum suum et axem
fixum ab ortu in occasum conversione quasi menstrua, super polos
proprios, libris quatuor mobilis ostensus, Bracciano 1630. 433) Un
sere Darstellung folgt hier in der Hauptsache derjenigen von Braun-
mühls (Christoph Scheines rc., S. 11 ff.). 434) Welsers eigene
Werke sind 1682 zu Nürnberg erschienen; er war ein grundgelehrter,
vielseitiger Polyhistor. 485) Tres epistolae de maculis solaribus
scriptae ad Marcum Velserum Augustae Vinci, duumvirum praefert.
Cum observationum iconismis. Augustae Vindelicorum. Ad in
signe pinus. Cum privilegio Caes. perpetuo. Anno MDCXII.
Non. Jan. (Ausg. v. Favaro, 5. Bd., S. 21 ff.); De maculis
solaribus et stellis circa Jovem errantibus, accuratior disquisitio
ad Marcum Velserum Augustae Vinci, duumvirum perscripta in
terjectis observationum delineationibus. Augustae Vindelicorum.
Ad insigne pinus. Anno MDCXII. Idib. Septembr.“ Der Autor-
name fehlt natürlich; am Schluffe nennt sich Apelles, „vel, si ma
vis, Ulysses sub Ajacis clypeo“ (Ausgabe v. Favaro, 5. Bd.,
S. 70). 43«) Nach Viviani (Ausg. v. Alberi, 15. Bd., S. 345)
fand die Demonstration im Quirinal-Garten statt. 437) Fürst Cesi