H H 143 
Qui proprio stellis de nomine nomina signant, 
Unde erit illorum Fama coseva Polo. 
At quia non parva Reges Respublica mole 
Aggravat, & crebro belliger hostis adest, 
Mox in more fuit, si quos natura monebat, 
Astrorum celsas exsuperare vias, 
Illos sponte sua, Patria ut Regesque juvarent. 
Sumptibus ut magnis sidera celsa notent. 
Id nisi fecisset verum solertia regum, 
Mensibus atque annis quae modo meta foret ? 
Gestarum fieret nunc quanta oblivio rerum ? 
Quantaque barbaries? Quale & in orbe 
chaos? 
Non hominum a brutis animantibus ista fuisset 
Disparconditio, forte caduca magis. 
Pronius his terram spectarent. quos Deus alte 
Jusserat excelsum tollere ad astra caput. 
Hasc & plura alias, quse mundo incommoda ce 
dant, 
Si perspecta homini sidera nulla forent. 
Hic vir prospiciens, velut experientia rerum 
Indidit, hoc Patria nolit abesse decus. 
Sed velut hanc multum praeclaris artibus ornar, 
Patronus studiis dum cupit esse bonis. 
Sic quoque sic nostram, reliquis quae celsior, 
artem, 
Exjlium e Patria non tulit ille pati; 
Unus enim nobis suadendo restituit rem, 
Hanc qui jacturam cerneret, unus eras,