H H H 145 
Sed quoque quod nostros non dedignatur ho« 
nores, 
Haud minor hinc ipsum gloria sorte manet; 
Nam (mihi si quasides, quae caelica fata guberno) 
Non sua Laus ullo est interitura die, 
Transiget in terris feros feliciter annos, 
Et Regi & Populo semper amatus erit: 
Dum vivet, iua durabit gratistima cunctis 
Et bona poli cineres fama superstes aget, 
Jamque senex, tandem celso maturus olympo 
Accedens, superis Accola gratus erit. 
Haec sunt, quae volui tibi perscribenda referre, 
Haec revocans , pressis mitte legendamotis, 
Prestius illa Viri maneant ut condita mente, 
. Et nunquam meus hinc dimoveatur amor. 
Nomine ferque meo grares, quod nostra tuetur, 
Er fovet, e patria non abigenda, sacra. 
Perstet, ut incepit, nostros confervet honores, 
Urmihi perpetuo Dania thura ferat. 
Donec sublimi radiabunt sidera ccclo, 
Hinc pariter radians nomen in orbe geret; 
Cumque aliis referam mea qui monumenta pro 
barim, 
Inter praecipuos is numerandus erit, 
/Eternasque illi non ceilans dicere grates, 
Ex animo & toto corde favente colam: 
Haec ubi finierat, superum repetivit olympum 
Urania, ut solitis legibus astra regat. 
Quumque ego sim divae, velut ipsa fatetur, alu 
mnus, 
Quae mihi mandavit, non tacuisse licet, 
Tycho Lrahe S.eb. H. Lh. K Sed