H H H 151 
Tu modo quam primum locaDanica nota revi 
sens, 
Selandum hospitio tecta propinqua subis, 
Fac non displiceat levis huc quia posthmis 
Huaenam. 
Te vehat, hic forsan quod recreabit iter. 
Aspicies eoram , quibus iter in aethera scalis, 
Quam cita & certa sidera lege patent. 
Hic quoque veibrum nosces secreta Dearum, 
Qualia vix alio conspicienda loco, 
Ingenuasque omnes cernes tractarier artes, 
Multaque, qua? genio sint placitura tuo. 
Et modo, nescio quid, velut alto praescia coelo 
SuggeritUraniae, quod citus hospes eris. 
Omnia vera sient, nec te mora longa retardet, 
Adventum accelerent ipsa vel astra tuum, 
Hunc spondet studium, quo mecum sidera 
scandis, 
Spondet & hunc dudum sat stipulata sides. 
Haec quoque deficiant, quamvis rata singula 
constent, 
Ille vetus noster te mihi spondet amor, 
Qui multis dudum retro numeratur ab annis, 
Urbs velut est testis stipite dicta rosae. 
Hanc ubi transires, Dani legatio Regis 
Mutua amicitiae sccdera prima dedit. 
Tunc coelestis amor, nobis junctus utrinque, 
Nos in amore etiam junxit utrosque pari, 
Qui modo perdurans crescit crescentibus annis 
Constanti similis, quo fatus ille, Polo. 
K 4 Haec