Notae Editoris. 
441 
100) p. 366. Cum sit PAR idem, qui arcus yó in A Pfy ad y rectángulo, et 
sin. yó = sin. fi X sin. fió, datis angulis /S (3° 45' <fcc.) et arcubus fió (84° 46'), cog- 
( 3° 44' 3" 
) 7° 28' 7“ 1 
noscuntur anguli PAR = \ il° 12' 9"* co g n * ta< l ue AR = sec. BAR = —-—, 
( 14° 56' 10" 
tg. PAR 
prodit PR = AR X tg. PAR = „ .. , assumto scilicet triangulo PAR (respondente 
cos. BAR 
triangulo fiyó) ad R rectángulo, ergo, 
PR = 0,10675 = | 0 21463 | = =: 0,438. Prius inventa est a nobis: 
PR = 0,10676 = ¡ o 2¡32t j = °' 32187 = 0,43807; a Keplero : 
PR = 0,10676 = 0,219 = 0,3217 = 0,43664. 
101) p. 367. Comp. Tychonis epistolam ad Maestlinum datam, quam Prodromo 
praemisimus Yol. I. pag. 46. 
Quem sequitur Keplerus in differentia meridianorum exhibenda, Jodocus Hondius, 
conficiendis globis chartisque geographicis, nec non conscribendis libris geographicis optime 
meruit. Anno 1604. edidit Gerh. Mercatoris mappam Geographicam Amstelod., continentem 
114 tabulas, qua forte usus est Keplerus. 
De observatore Huennensi, seu potius Francofurtensi vide annot. sequentem. 
102) p. 368. In Tab. Rudolphinis (pag. 110) Keplerus hanc eclipsin eligit, ex qua 
rationem ostenderet computandi eclipsin Solis ad certum locum. Durationis tempus exhibet 
hic = 2^ 21', addens: Durationem quidem in Opticis prodidi longiorem, at manifesta 
hallucinatione, dum principium non observatum legitime fini comparavi minime 
comparandum. Quin etiam addita observatio, tanquam Uraniburgica, quamvis neque 
Tychonis sit, qui tunc insula excesserat, nec Uraniburgica omnino, durationem 
tamen tantam convellit. Apparet enim ex fine h. 12. 32', observationem esse 
Origani Frankofurdiani ad Oderam, qui hunc finem annotat; initium autem expressit 
sic: h. 10 l / 3 , quod alius superveniens legit h. 10. 3'. Itaque non plus habet Origanus 
temporis, quam h. 2. 12'. Haec Keplerus. Origanus in Ephemeride anni 1598 (in opere 
inscripto: An nor um priorum 30 (1595 — 1624) Ephemerides Brandenburgicae coel. motuum 
et temporum. Frankof. 1609) observationem hujus eclípseos exhibet fassus errorem calculi, 
qui irrepserit in Ephemeride priori (Ephemerides annorum XXXVI. (1595 — 1630) Frankof. 
1599), ita ut „initium eclípseos sesquihora citius calculus ostenderit, quam coelum ipsum. 
Initium observatum prodit h. 10. 21' 11“, finem h. 12. 33' 42“. Ex ipsius relatione patet, 
Origanum de hac observatione cum M. Joestelio egisse, a quo forte Keplerus illam accepit. 
Ty cho (in Hist. Coei. p. 818 s.) suae ipsius observationi Wandesburgi habitae subjungit obser 
vationes Ch. Sev. Longomontani Rostochii et M. J o e s t e 1 i i Wittebergae, Jo. Ripensis, 
„inter Viburgum et Mariagriam, sub meridiano oppidi Hobro“, et Joachimi Radenicii. 
103) p. 369. Cum „taedium multiplicationis“ inventis logarithmis remotum fuerit, 
ipse Keplerus in posterioribus ipsius scriptis pro tabula sua nova utitur illa inventione. (In 
annot. N. 89. ea quae ad hanc tabulam pertinent leguntur.) 
Kepleri autem calculus hic est: Datae horae 10. 27' desunt ad meridiem h. 1. 33', 
ergo arcus quem Sol hoc tempore describit = 23 u 15'. 347° 47' — 23" 15' = 324° 32', 
asc. recta medii coeli, cujus longitudinem (22 u 10' CS£) et declinationem (14° 11'), sicut 
rectascensionem Solis (347° 47') desumsit Keplerus e Progymn. P. I, p. 82 et 90. Cum 
ergo M in 22° 10' 2ZZ et N (nonagesimus) in 22 u 31' X, erit arcus MN = 352° 31' — 
322° 10' = 30° 21'. 
Jam in A MNV ad N rectángulo dantur : MV = MA -}- AV = 14° 11' -j - 47° 2' 
= 61° 13', et MN = 30° 21', ergo C ° S ~ = cos. NV = cos. 56° 4' (5' 5“). In 
cos. MN 
A SNV ad N rectángulo dantur NS = MN — MS = 5° 48', et NV = 56° 4', inde 
cot. NV X sin. NS = cot. NSV = cot. 86° 7'. Denique in A LES ad E rectángulo 
dantur distantia centrorum LS = 29' 7“ et LSE = 90" — 86" 7' = 3 U 53', inde 
sin. LS X sin. LSE = sin. LE = sin. 1' 58“ 7,9278626 
8,8307495 
6,7586121 = lg. sin. 1' 58“ 
et tg. LS X cos. LSE = tg. SE = tg. 29' 3“ 7,9278781 
6 9,9990017 
7,9268798 - lg. tg. 29' 3“