446 
In Opticam 
Inest haec observatio W. Snellii libro saepius dicto: »Observationes 
112) p. 382. 
Hass.“ P. II, p. 31. 
113) p. 383. Assumta Lunae diametro LA = 2, erit LF = 0,33333, et FA = 1,66667 ; 
FH = KC =.VLF X AF = 0,74528. KA = 2AL + KC = 4,74528. Datis in 
1 66667 
A KAF ad A rectángulo FA et KA, prodit tg. FKA = ^ = 19° 21'. 
114) p. 386. Omittentes hic, sicut in computationibus modo praecedentibus, iterum modum 
exhibere, quo parallaxes sine Kepleri tabula facili calculo computari possint, haec tantum addi 
mus, quae ad „parvi trianguli“ computationem pertinent. Triangulum est idem, quod schemate 144 
24' 55" 
literis LSE signatum est. Dantur in eo ad E rectángulo SL = 31,3' et LE = ^g,, 
hinc 
LE 
SL 
18' 57 
17' 2 
— sin. LSE = sin. 
52° 
57° 
45' 
3' 
Porro SE = cos. LSE X SL 
^Keplero: 2 1")’ 
15,15 
115) p. 388. Tg. BAC == ^y 2 , Z. BAC — 150 12 ' 
40": AC = 
_ 18,946' 
“ 17,032' 
15,15 
sin. 15° 12' 40"’ 
AF summa semidiametrorum = 31' 40", 
= 57,74' = 57' 44"; AG = V,AC = 28' 52 
ergo cos. FAG = ^ = 0,91158, ^ FAG = 24° 16' 32". 
FA 1900 
116) p. 391. Numeri hujus tabellae hac ratione computantur: latera rectanguli AC 
(Fig. 106) sunt divisa, BC in 2000, BA in 2400 partes aequales, ita ut AD = DB = 1200. 
In observatione ipsa, cum AB nondum divisa esset, puncta in latere AB signavit Keplerus 
quindecim, in quae regula DE in ipsis observationum quindecim momentis incidebat. Per 
fecta postea divisione laterum quam diximus, comparabantur haec prius signata puncta cum 
hac divisione et inventae sunt partes , ut tabella exhibet, primo momento = 751, secundo 
= 1171 &c. Quibus numeris comparatis cum partibus laterum BC et AD, prodibant arcus 
quaesiti: 2000 : 751 = cot. 20° 35', 2000 : 1171 == cot. 30° 21'; dein 1830 : 1200 
== cot. 33° 15', 1613 : 1200 = cot. 36° 39' &c. Denique inventa declinatione instrumenti 
partium 37V3» computatur arcus huic quantitati competens: 2000 : 37,333 = cot. 1° 4'. 
Quare inventa hac declinatione emendantur prius inventi arcus subtrahendo 1° 4' a 
singulis arcubus, ita ut v. g. primo momento justum deprehendatur azimuth = 20° 35' 
— 1° 4' = 19° 31' et sic porro. 
117) p. 392. Columnae quarta et quinta hujus tabellae computantur ex tribus 
prioribus hunc in modum : 
1) In triangulis rectangulis dantur hypotenusae et latera angulis quaesitis adjacentia, 
illae = 5604, 5679 <fcc., haec = 5040, ergo = cos. 25° 56', = cos. 27° 27' &c. 
5604 5679 
2) In triangulis rectangulis dantur latera ad rectos angulos, altera = 5040, altera 
= 2450, 2615 &c., quaeruntur anguli his oppositi. 
= -ISS-**•«'* 
Sexta columna, exhibens azimutha, computata est e complementis altitudinum, quas 
quarta et quinta exhibent columnae, adhibitis temporibus quae sequens proponit tabella, nec 
non data declinatione Solis — 22° 16', hunc in modum: in triangulo SYP (Fig. 144) 
dantur: SV compl. ait., SP compl. declinationis Solis et VPS, angulus dato competens 
sin. SP X sin. VPS 
■; v. c. 
tempori, ergo sin. SYP 
SP == 67» 44' et VPS = 
37‘Vu 
= sin. 20° 18'. In secundo 
== sin. 30° 19'; b) sin. SVP = — 
arithmeticum inter 30° 19' et 30° 21 
sin. VS 
. 15 = 9» 26' 
momento : a) 
67° 44' 
in primo momento : SV = 25° 56', 
sin. 67° 44' X sin. 9° 26' 
sin. 
; ergo sin. SVP = 
sin. SVP — 
X sin. 14° 34' 
sin. 25° 56' 
67° 44' X sin. 14° 34' 
sin. 27° 27' 
30° 21'. Medium 
sin. 27° 25' 
dat 30° 20'. Hac ratione computatio absoluta est 
usque ad momentum decimum. Inde ab undecimo autem temporibus datis momentorum 12, 
13 et 15 addenda sunt bina minuta, a reliquis totidem subtrahenda. Septima denique columna 
exhibet differentias azimuthorum, quae sexta hujus et tertia columna prioris tabellae habet.