686 
De Stella Nova Serpentari! 
fuerint ante lucem susceptam, id Fabricio theologo ceterisque physicis relin 
quunt expendendum. Ego pridem hanc physicam ex astronomia ingressus 
disquisitionem, quatuor Fabricii rationes, quibus corpus sideris probare vult 
semper exstitisse, expendam. Primo Lunam ait saepe exstingui, retento 
corpore ; hoc idem ergo et de insolitis stellis credibile. Nego tibi Fabrici, 
verisimilitudinem ab hoc exemplo sequi; possibilitas rei solummodo sequitur, 
si aliunde conjecturae suppetant, quae rem ipsam suadeant. Non igitur 
argumentum affers, sed scrupulum tollis, si quae forte argumenta sequantur: 
sin minus, ne scrupulus quidem erit; neminem enim scrupulus urget, nisi 
calceatum. Alterum argumentum ducit a motu cometarum : in quo nobili 
tatis aliquid invenit simile planetis perennibus, ut est statio, retrocessus, 
intentio et remissio motus. Itaque putat et corpora cometarum propter 
hanc divinitatem esse perennia, nec cum fulgore suo exstincto statim anni 
hilari. Quodsi cometae tales, pronum igitur credere, et nova sidera esse 
talia. Umbra nos feris o Fabrici, ut in sententiam tuam ire cogas, pavida 
pecora. Nam quid motui cometarum cum immobilitate hujus Novae fixae? 
Si ex motu cometarum divinitatem, ex hac perennitatem astruis: nostro 
igitur sideri motum adimens, divinitatem etiam et una perpetuitatem, quam 
astruere volueras, eripuisti. Deinde, quos tu retrocessus admiraris in pla 
netis quasque stationes et quas motuum inaequalitates : eae hactenus tor 
serant physicos jure merito, ut res trajectionibus nostris sublunaribus fami 
liares, divinis illis et perennibus corporibus planetarum parum aptae. Itaque 
inventi sunt Copernicus ex vetustissimo Aristarcho novus, et Tycho Brahe, 
qui turbulenta ista e coelo tentarent tollere : quod felicissime quidem suc 
cessit. Itaque per planetas quidem nobis est integrum, cometas tuos sub 
Lunam detrudere et mutationi subjicere eodem argumento, quo tu eadem 
niteris aeternitati consecrare : nisi etiam ab his eadem dexteritate phanta 
sias istas stationum et retrogradationum abstuleris, eumque motum, qui 
superfuerit ipsis cometis per sese enucleatus ab hac apparentia, penitus 
circularem deprehenderis. 
At liberabo te labore. Tentavi rem ipse quoque, ut vides me in 
Opticis professum. Itaque remoto illo motu, qui cometis conciliabatur, ob 
Tychonis et Copernici orbem annuum, relinquebatur non circularis, sed 
omnino rectus ut plurimum et trajectionum simillimus motus. Nisi quod 
idem per plura media fieri potest: unde Braheus et Maestlinus in cometa 
anni 1577. etiam circulos diversissima quidem ratione excogitarunt. Atque 
ego, nisi alia haberem argumenta, quibus cometis coelum assigno, per hoc 
tuum argumentum illos facile sub Luna diversari paterer. Ilaec itaque 
secunda verisimilitudo tibi recidit in contrarium. 
Tertiam Fabricius indicat conjecturam, quod hiatus successerit in locum 
novi sideris, quod effulserat anno 1572. exstinctumque est anno 1574. 
Braheo teste fol. 795 progynmasmatum. Hunc hiatum Fabricius putat ipsum 
stellae cofpus, spoliatum lumine. Si hoc credidit Fabricius, hiatum illum 
esse corpus stellae : justam fateor habuisse causam condendi novi dogmatis 
per se quidem informis. Quis enim oculis obloquatur? At spero, me Fa 
bricio ingenioso homini erepturum istam persuasionem. Primum addit ipse 
quantitatem loci, aequalem Lunae semiplenae. Stella vero ejus anni cum 
omni radiorum explicatione (quae solet procurrere ad sensum ultra terminos 
corporum) fuit minor Venere. Ut nihil jam dicam, quod si stellae corpus 
videtur, per lumen igitur videatur; stella igitur nondum exstincta sit: neque