Caput XXIX. 
727 
ad infinitas astrologorum praedictiones ex trigono igneo desumtas: sed 
etiam quia in sequentibus ignei trigoni circumstantia cum stella implica 
bitur: ut clare pateat, quo respectu id fiat, et quid trigonus igneus per se 
possit quidve a stella adjuvetur; denique ut fiat separatio eorum, quae ex 
astrologorum decretis conjunctioni magnae adscribuntur, ab iis, quae astrologis 
et nominatim Fabricio meo spei metusve et varia praejudicia suggesserunt. 
Nam secundum principia Cap. 26. 27. usurpata credi potest, Deum ipsum 
aliquam rationem habere eorum, quae sincera mente ex astrologicis prae 
ceptis depromuntur: ut plurimum expediat ea perpurgata haberi. Et dictum 
quidem est proximis capitibus etiamque in superioribus sparsim, quid natu 
raliter in facultatem globi Telluris eam, quae meteoris praeest, potuerit 
haec conjunctio Saturni, Jovis et Martis, quae annis 1603, 1604. initium 
fecit trigono igneo. Astrologorum quidem decreta sic sunt comparata, ut 
melancholico homini metum conflagrationis mundi injicere possint. Quorum 
persuasionem jam confirmare incipiebant calidae nonnullae annorum sequen 
tium partes: haec ipsa vero aestas anni 1606, quae humiditate excedit 
modum, funditus iterum convellit. Sic olim anno 1524, cum astrologi ex 
opinione trigoni aquei luctuosa et horrenda diluvia praedixissent (comp. 
Vol. I, p. 666) : creduli nonnulli desertis planitiebus in montana sese recepe 
runt. Atqui non aquis illi, sed paulo post sanguine agricolarum inundante 
non pauci periere. Vana est itaque squalorum et siccitatum ex solo nomine 
ignei trigoni exspectatio. Non minus enim pluviarum, nivium, diluviorum 
erit per hos 200 annos, quam exacto aqueo trigono fuit incendiorum, ful 
minum siccitatisque. Dictum enim capite VI. denominationes ab elementis 
et sic etiam ab igne venisse trigonis, non ex natura sua, multo minus ex 
effectu, sed ex mero astrologorum arbitrio. O vanitatem infinitam astro 
logorum, qui nunquam sapere incipiunt, nunquam cessant his futilissimis 
denominationum ludicrarum fundamentis prognostica sua superstruere! 
Quid? nonne quidam eo amentiae sunt progressi, ut quia certum habe 
mus Christiani, „Coelos et Terram qui nunc sunt, igni reservari in diem judicii:“ 
hunc illum ignem, hoc tempus 200 annorum illud tempus esse adventus 
Domini, diei novissimae et Judicii extremi ausi sint conjectare? Qui praeter 
stultitiam opinionis de ignitis temporibus impietatis etiam rei fiunt, statuentes 
hunc mundi interitum futurum secundum naturae cursum: sic ut ex motibus 
coelorum tanto ante praedici possit, cum teneant fideles omnes, hunc ad 
ventum Domini fore plane improvisum, adeo ut furis alicujus irruptioni 
comparetur. Contra hujusmodi vesaniam inculco firmissimum hoc axioma: 
rei naturali, qualis est iste reditus trigonorum, non adhaerere ullam signi 
ficationem ullius praeternaturalis, nisi accedat voluntas et arbitrium ejus, 
in cujus potestate res illa praeternaturalis est posita, ut cum iride res 
habet. At constat, motus coelorum permitti naturae. 
Jam quod homines attinet eorumque congregationes : etsi quidem con 
junctionum magnarum ipsarum inter ipsos evidentes videre licet effectus, ut 
supra dictum; etsi etiam ad articulos conjunctionum multa specialia sese 
accommodant ex historiis; quae Petro de Aliaco Cardinali dederunt occa 
sionem, comparandi historias et religionum periodos cum astronomia; 39 ) 
quorum aliqua capite septimo in tabella sunt ob oculos posita: tamen qui 
diligenter omnia expendit deprehendet, non sub ipsos articulos revoluti 
trigoni ignei novam aliquam rerum faciem ex improviso exstitisse. Quidquid 
enim experientia per modum naturalem transscribere potest his trigonorum 
»ai 
3tS . . 
kj . ! 
* 
W.i'1 
jkj|l 
•jy 
Wt L I 
№ 
1 
S 
iti 1 ' 
. 4 ' 
Mt 
i 41 
fi? 
«i* i 
ii %