Trianguli ergo
De Anni Quantitate et Aequinoctiorum Praecessione. 87
Quia igitur ab omni memoria totius generis humani per hanc hypothesin
manet aequabilis annus tropicus respectu medii motus Solis, struamus aequa
tionem temporis nobis utilem, omissis causis incertis. Nam 1) apog. 0 pro
greditur nobis aequaliter. 2) Praecessio aequinoctiorum in nostra hypothesi
: 1456) = 116900
floa = 99° 44'
ab Hipparcho ad nos mansit aequalis. 3) Eccentricitas Solis nobis manet
eadem, 4) Parva est in effectu obliquitas alia eclipticae, satisque disputatum
his 8 faciebus de illa causa.
35"
Constructio aequationis dierum ad a. completum 1620. Supra elicuimus
a. 1600.13' 45" aequatoris i. e. 1' fere addendum per totum annum respectu
anni 1240.
41143
3600
8222,44
39901,6
91146,3
Anno 1620. 27. Junii h. 3. 51' apparenti Haennae 0 in 6° 4' 23" ; A.R. 96° 32' 25"
12' 50" . 5. 53. 37. 4. 21
Pro 18. „ 14 58 ю. 46 ^2' 8 ") 25
2. 8 . 13. 13. 96. 37. 11.
Jun. 17. — 6 . 4. 23 S 96. 37. 11.
57. 3 1 . 2. 3. 0° S 10 dat. 10. 55
jg 7 1 26 97. 39. 14 Sed haec aquatio valet 3. 16.
I 19 . 1. 58.’ 29 - 98.’ 41.” 16 in 6 seu d. 17. Jun. h. 3. 51', 14.
„ 20 . 8 . 55 . 32 — 99 . 43 . 17. a PP- Huennae. 14 . 2 5 .
49"
11.
30"
35.
5
Debet aequatio' componi ex partibus. Prius igitur extrahatur illa, quae
ex ascensionibus. Habet vero illam P>raheus et incipit in 0° 0, ubi est 0,
et deinceps incipit adjectiva. Post 6° 4'23", quando haec prior est 2' 10 V 2 "
vel 2' 11" temporis, incipit altera pars subtractoria, quae potest investigari
et per diff. diurnorum Q verorum et mediorum, vel per aequationes ad totos
gradus oppositas. Tunc magis proprie quadrabit ad annum 1616, quando
app. Q in 6. 0. 11 0, neglectis 11"; et secularis est 14' 15". Haec pars
investigatur simpliciter ac si 0 non incederet oblique. Ut in 8° 50' 26"
aparchaei, sed
Hipparchaei,
2° 17', retro-
d 360? Resp.
¡sp. 57815 ad
est 19' 14", ergo in 9. 0. est 19' 37" subt. aequatoris partium. IIoc sc.
in 15° 0; hic est portio unius partis 2. 11 | 2' 10". Deinceps in 28°.30'
15" est 59. 48, ergo in 29°, h. e. in $ 0 est 1° 0' 42". Et erat prius in
9°, 19' 37" — diff. 41' 5", quae debetur partibus 20; est igitur partis unius
portio 2' 3" | 2' 2". Sic in 39° 20' 32" est 1° 19' 15",- ergo in 39° est
1° 18' 46", i. e. in 15° $; est igitur partis unius portio 1' 48" ] l' 47" et
istque maxima
58".
30", ex quo
m abest, quin
sic consequenter. Exstruuntur n. ex differentiis aequationum. (Sequitur tabula,
aequationum temporis.)
In eodem Mss. volumine, quo praemissa deprehendimus, occurrit fraginentum alius
Kepleri inquisitionis de aequinoctiorum praecessione, quam, ut gratum se ostenderet Impe
ratori pro soluto (aut solvendo) salario et ut rationem redderet studiorum suorum seque illi
m mutationem
commendaret, illius nomine illustravit. Qua tempore conscripserit hunc libellum, доп con
stat; conscriptus certe est post editam Epitomen, forte anno 1622. Rem vero Keplerus non
ad calcem perduxisse videtur (nisi ponamus, eum rem de novo inceptam neque.reservato
exemplo Imperatori tradidisse), cum siguatis accurate singulis foliis manu Kepleri (a 95 in 99),
subito abrupta oratione folio 99 nova inscriptione pergat: „Argumenta contra mutationem
s 109716, X a
obliquitatis“, quae usque in folium 107 continuo sermone connectit. Utramque scriptionem
hic subjungimus. ' - j
tur et Regio-
Contra inaequalem praecessionem aequinocliorum.
Imperatori Caes. Ferdinando 11. Victori.
m 14', quae
i tum demum
diebus terrae
requiescent.)
Quemadmodum lux haec diei, tempestates anni multaque alia communia
sunt bubulcis cum Regibus: sic Tibi orbis Monarchae me, somnium homulli,
caecae fortunae caecus mehercule casus, ridicula praetentatione manuum, per
hujus anni decursum perlepide copulavit. Dum Tu Germaniae, Ego Astro-
