De Anni Quantitate et Aequinoctiorum Praecessione.
101
aequinoctii re-
Y a corde
maeus Solem in
lotii fixarum ad
Solis, 11) hinc
fiunt 22, ergo
nus a fixis etc.
to. Ptolemaeus
olabium (Tyeho
n horam (ecce
4° et Luna
in zodiaco di-
propter muta-
tantia cordis a
ex observatione
psissimo occasi!,
na refractionum
ia, major itaque
habuisse obser-
orrectio institui
cor Deinde
idmittit. Tertio
to instrumentum
quadraturarum,
txis. Sexto pa-
de cum ad meri-
sint 3', ergo visi-
ìt c. 30; ejus po-
isib. 3), 92° 7'/ 2 '
umma 152° 15 Va'.
24. Phamenoth
it bissextum anni
i> 48' a. m. @ in
cordis Leonis 146.
condet locus 24° 6'
9. 52. 30, summa
23'. Sed periodi
latio igitur maxima
a J). In Tycho-
© medio motu in
0 ad idem princi
pi medio per 212°
30 1 /" / j inTychoneper 76° 49V 3 ' supersunt ad Ptolemaicam elongationem a corde Leonis.
Respondent de Solis simplici dies 118. 16 2 / 3
135. 41
Ita fiunt integrae conversiones 1450 17. 24Y 3
16. 451/3
39' — h. 15. 52'.
Quantita§ anni siderei prodit 365 d. 6', et liae particulae horae 13' 2".
Haec alio tempore repetenda, nam non consentiunt et nimium recedunt
a vulgariter instituta dimensione.
Consideratio antiquarum Solis observationum.
Primum, obliquitatem eclipticae olim fuisse majorem. Refert enim Pto
lemaeus, Eratostbenem, cujus magna in his rebus diligentia fuit, prodidisse
proportionem ejus duplicatae ad totum circulum, quae est 11 ad 83 (vide supra
p. 55.). Cujus divisionis occasio nobis vice argumenti est. Accepta enim
circino intercapedine tropicorum, exploravit, quoties ea contineretur in toto
circulo. Si fuisset 45°, contenta fuisset octies. Jam octavum spatium trans
ivit primum punctum, idque continue, donec undecies peragraretur circulus et
octogesimum quartum punctum cum primo coincideret. At nisi major decli
natio fuisset, quam est hodie, puncta citius coincidissent. Pone namque ho
diernam declinationem et accumula eam aliquousque:
1. 2. 3 7 I. 8. 9 15
47. 3, 94. 6, 141. 9 . . . . 329. 21. 16. 24, 63. 27 ... . 345. 45;
II. 16 17 22 23. 24 30 IV. 31
32. 48, 79. 51 . . . 315. 6, III. 2. 9 49. 12, . . . 331. 30, 18. 33
. ... 38. V. 39 40. . . . 45 VI. 46 53 VII
.... 347. 54, 34. 57, 82, . . . 317. 15, 4. 18, ... 333. 39,
XI. 84
352. 12.
Proba: 11. 360 = 3960 ( : 84) = 47 • At Erathostenis ——■- = 47 — •
K J 84 83 83
Forte igitur Eratosthenes distantiam tropicorum ad circulum dixit esse
ut 11 ad 84? Ex his manifestum est, majorem fuisse distantiam tropicorum
quam 47° 3'. Nam si haec fuisset, potuisset Eratosthenes quiescere in se
cunda pervagatione circuli; nam proportio est proxime quae 3 ad 23,
3 = 47 minus nam hujus arcus dimidium est 23° 30' minus ^
gradus, sive 1' 20", sc. 23° 28' 40" c. Aut potius prodidisset proportio
nem 8 ad 61. 8 = 47-^-, (: 2 ) = 23° 36' 22 ". Certum itaque est,
Eratostbenem non numerorum necessitate, sed voluntate supra 23° 36' 22 "
evectum. Denique si hunc ipsum numerum 11 arripiamus, potuisset ei
84 adjungere: ut - 6 g : 4 — = 47-*- = 47° 8', 23° 34'. Atque hoc unum argu
mentum est, cui hoc alterum accedit, quod Ptolemaeus diversa observationis
via invenit medium inter 47° 40' et 47° 45'. Adde, quod differentia, quae
intercedit inter declinationes utriusque aevi, de partibus 3600 circuli 3 occupat
eoque amplius.
Vide, an non mensi sint a septentrionali 0 aestivi ora in australem 0
SI
