Full text: Joannis Kepleri astronomi Opera omnia (Vol. 6)

238 
Epitomes Astronomiae 
subtracta facit ascensionem obliquam, eadem addita facit descensionem obli 
quam, et vicissim quae additur, ut fiat ascensio obliqua, subtrahi debet, ut 
sit descensio obliqua. 
Quae hinc oritur analogia inter ascensiones et descensiones obliquas? 
1. Quanta est ascensio arcus ab Arietis principio incepti, tanta est descensio 
arcus aequalis a principio Librae incepti et vicissim. Idem verum est etiam 
de discretis arcubus aequalibus oppositis. Nullae itaque fiunt tabulae descen 
sionum, sufficiunt ascensionum. 2. Partes eaedem ascendentes recte descen 
dunt oblique et vicissim. 
Quot sunt genera 'positionum sphaerae respectu aequatoris et eclipticae 
junctorum, per quas variantur ascensiones obliquae ? Senae sunt in utr^vis 
hemisphaerio positiones, quibus accedit septima sphaerae rectae. Nam vertex 
loci vel sub aequatorem cadit, vel inter aequatorem et tropicum, vel sub 
ipsum tropicum, vel inter tropicum et polarem, vel sub ipsum polarem, vel 
inter polarem et polum, vel sub ipsum polum. In prima quidem harum posi 
tionum ascensiones sunt tantum rectae, de quibus jam est transactum, in ul 
tima sunt ascensiones plane nullae. Supersunt igitur pro ascensionibus obli 
quis quinae in utroque hemisphaerio positiones intermediae. 
Compara ascensiones et descensiones utriusque hemisphaerii inter sese. 
1. Quaifta est in aliqua certa poli septentrionalis elevatione signi, gradus vel 
puncti cujusque eclipticae ascensio obliqua, tanta est in aequali elevatione poli 
australis ejusdem signi, gradus vel'puncti descensio obliqua, et quanta illic 
descensio, tanta hic ascensio. 2. Quicquid demonstratur de signo, gradu vel 
puncto certo eclipticae in hemisphaerio septentrionali, verum id erit etiam de 
signo, gradu vel puncto opposito in australi hemisphaerio alterutrius poli ele 
vatione utrinque eadem. 
Quomodo se habet differentia ascensionalis ad ascensionem rectam per 
varios sphaerae positus? In sphaera recta sicut ascensio obliqua nulla, sic 
arcus eclipticae ab aequinoctio propiori retro vel porro extensi differentia as 
censionalis quantitatem obtinet nullam, in obliquis cum digressione ab aequa- 
tore acquirit aliquam quantitatem, et quamdiu quidem est inter aequatorem 
et polarem, minor est ascensione recta, sub polari aequalis ei, intra polarem 
major illa per omnes proportiones successive, quo propius ad polum venitur. 
Fig. 41. 
Nam sub polari junguntur ecliptica et horizon, 
quoties polus eclipticae in verticem venit: quare 
semicirculus integer ascensionem habet vel 
nullam, absumta enim est in differentiam as- 
censionalem subtractoriam, reliquus vero semi 
circulus eclipticae adjicit semicirculo aequa 
toris coorienti in recta sphaera semicirculum 
reliquum. Cumque sub polari angulus EQO 
inter aequatorem et horizontem sit aequalis an 
gulo inter eclipticam et aequatorem QEO, ver 
sus rectam major, versus parallelam minor, 
amplitudo igitur ortiva QO sub polari aequatur 
arcui eclipticae EO proposito, a vicino aequi 
noctio incepto, extra minor est, intra major; 
ducto igitur circulo declinationis PTO in punc 
tum eclipticae oriens 0, qui ascensionem rec 
tam ET a differentia ascensionali TQ separat,
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.