528 
Epitomes Astronomiae 
annis unam diem, in 400 tres dies aequinoctia anticipat; quod quam proxime 
exprimit ordinatio civilis annis Gregoriani, ut est libro III. fol. 247. 
Unde accersita est Romam anni Juliani ratio? Quantitas ejus dierum 
365 cum quadrante, qui quatuor exactis annis conficiebat unam diem super 
numerarium, ab antiquissimis temporibus fuit observata a Graecis, forma tamen 
alia. Julius itaque Caesar Romanam ei togam induit. 
Quam rationem secutus est Julius Caesar in constituendis mensium 
suorum initiis ? Calendas Julias, mensis a se dicti ; voluit dici diem illum, 
quo die omnes graecae nationes ex antiquissimo ritu ludorum Olympicorum 
putabant solstitium confici, quamquam illud usque ad Hipparchi tempora jam 
per dies octo in calendario Graecorum civili anticipaverat, quod primus 'Hip 
parchus docuit: solstitia et aequinoctia (intellige priscae observationis) in oc 
tavis partibus signorum confici asserens. Dictum hoc fuit solstitium Chal 
daicum. Itaque Julius Caesar vera Hipparchi solstitia et aequinoctia, quae 
in principiis signorum contingebant quaeque ipse putabat etiamnum suo tem 
pore valere, adscripsit ad VIII. Cal. mensium. !)A ) 
Quid igitur est , quod Plinius alicubi , necnon et Columella suis adhuc 
temporibus transscribunt illa etiam ad XV. Cal.? Certum est, hallucinatio 
nem illis ex confusione diversarum traditionum obrepsisse, cujus duae pos 
sunt ostendi verisimiles occasiones. Prima sit ista: cum enim hausissent ex 
Hipparcho, solstitia, puta Chaldaica, confici in octavis partibus signorum 
eoque emendate utendum observatione solstitiorum, ipsi transferentes hoc 
dogma ad solstitia Hipparchica, jam dudum a Caesare emendata, scilicet ad 
VIII. Cal. adseripta, perinde ac si illa adhuc emendatione egerent octavisque 
signorum partibus accommodata essent, ad primas illa partes signorum seu 
octavas retro transferenda et sic ab VIII. Cal. ad XV. Cal. ascendendum 
sibi censuerunt. 
Altera errandi occasio fit ex Eudoxi sphaera rudi ; ut in qua coluri 'per 
media signa Cancri et Capricorni, Arietis et Librae transibant. Et id qui 
dem, si asterismos spectes, fuerat aliquando, talemque sphaeram, plurimis 
retro seculis accommodatam, Eudoxus fortasse nactus erat. Sed esto, tran 
siverint coluri per media non asterismorum sed dodecatemoriorum zodiaci. 
Fieri itaque potuit, ut Columella, Solem Calendis in coluro versari solstitium 
que ibi, sed Chaldaicum et obsoletum vetustate conficere reputans, censuerit 
sibi verum sui temporis solstitium apud initium Cancri, quod 15 gradibus 
antecedebat in Eudoxi sphaera ; quaerendum eaque ratione numerum a Cal. 
ad XV. Cal. extenderit. 
Quid sequitur ex hoc circuitu limitum orbitae Telluris in planetas 
ceteros? 1. Si limites orbitae Telluris in parallelo viae regiae, hoc est si 
poli orbitae in circellis parvis circa polos viae regiae circumeunt, equidem 
etiam omnium reliquorum primariorum planetarum poli orbitarum polos illos 
regios circumstabunt. Quare sive quiescant illi sub fixis, sive moveantur, 
dummodo tardius eant polis eclipticae, necesse est hos ab illis nunc discedere, 
nunc ad illos accedere, Illic igitur augebuntur inclinationes maximae limitum 
ad eclipticam temporariam, hic minuentur. 
Martis quidem limes in est circa Cordis stellam, polus igitur ejus or 
bitae declinat versus circa R (Fig. 98), ut si FP in vergit, PR vergat 
in ZZ , quodsi polus iste orbitae Martis in antecedentia movetur, ascendit 
igitur versus Q, ascendat tardius, quam polus eclipticae ex 0 in P descendat, 
ut sic olim OR minus semicirculo fuerit, brevior igitur fuit olim RO quam