534
In Epitomen Notae Editoris.
tempus sum admensus. Praeterea fidendum fuit inconstantiae horologii urbici, quam
ipsam tamen folio 390 (II. 371,) in dubio reliqui.
Finis textus : Si loco Tychonicae usurpetur astronomica aequatio, illa plus quam
Tycho jubet subtrahere, ita major adhuc fieret menstrua. Sed neque tertia,' physica
temporis aequatio sufficit; adderet n. tantum 8', restarent adhuc fi 1 /.,, addenda pro
menstrua. Sed de aliarum Solis et Lunae eclipsium testimoniis plura in Hipparcho
(III. p. 510 ss.) agam, ut et de iis, quae dissentire deprehenduntur a regula.
3 ) -p. 66 . «A.. C. 1335. R. Levi librum composuit, quem Bella Dei seu defen
sionem Dei inscripsit, cnjus tractatu 5. astronómicas observationes memorat. Ait nempe,
suo tempore Spicam et Regulum ea loca in. coelo tenuisse, quae secundum Albategnium
illis debebantur, uti narrat Riccius in tractatu de motu octavae sphaerae cap. 43. et Ric-
ciolus Chron. Astron. p. 44.» (Weidleri List. Astron.)
Quem paulo ante dicitRemus, Prophatius, Hispanus (c. a. 1300), «observationibus
coelestibus operam dedit et maximam Solis declinationem indagavit, quam reperii 23° 32'.
Auctor etiam est tract. de etlipsibus, it. almanach et tabularum astronomicarüm, quas, edere
voluit Éd. Bernardus.» (W.) • •
’4) p. 68 . Spectat his Keplerus, quibus innuit Remi mutatam fidei formulam (cfr. p. 71),
verba jocosa, quae in epistolis anni 1619 deprehendimus. Keplerus epistolam d. 31. Aug. 1619,
cujus partem supra p. 61. exhibuimus, his incipit verbis: Nobilis et Clarissime Domine
Doctor, amice honorande. Responsorias tuas 13. Aug. datas ante octiduum accepi.
Quo miniis responderem, fuit impedimento editio Ephemeridis, quae plus mihi typo-
graphicorum exhibet laborum, quam dypographis ipsis, quamvis typos proprios habeam
domi meae. Alter labor extrusio exemplarium Francofurtum, cujus causa et praemisi
tres paginas in classe funaria (tu mihi dicito aliud vocabulum, quo exprimam eine fyolje
Olaue) et postridie summisi quartam, ut primum a proelo siccata fuit; et cum in navem
venissem duobus abhinc (Lincio) milliaribus invenissemque baptisata mea exemplaria
a nocturno Jove, triduum siccando inserendisque paginis insumsi, dum interim Ascha-
vium ventum. Et denique, ut habeas quod rideas, tertius dies Aschavii consumtus
exterminandis aliquot centuriis pediculorum, qui me per noctem in navi invaserant.
Ad haec respondit Remus: De pediculis risum mihi non inanem movisti; ego ipse
in Inquisitione Romana aliquando tot interfeci, quot habet sinus ordinarius 5 cyphris
figuras. > . 1
5) p. 91. Voi XIV. Mss. Pulkov. totum Marti dicatum, majorem partem foliorum
signatam habet manu Kepleri numeris ordine se, excipientibus (immixtis vero haud paucis
sine ulla signatione). . Numeri hi continuantur usque ad 539, et folia illis signata exhibent
studia Kepleri ad Comment. Martis pertinentia. Paulo post novam incipit numerorum seri
em, quam verbis supra positis dicit. Fol. 51. baéc occurruqt, quae, quamvis parum dilucida
sint, tamen non plane rejicienda censuimus.
A. 1624. 29. Febr.
Post finem harum paginarum sequuntur duae paginae, in quibus observationes
veterum summa cura tractantur. Apparuit autem, si longitudinem veram eccentrici
<5 in creatione statuam in 0° HB, me incedere medium inter observationem Dionysii
et observata Ptolemaei. Ilinc aliud consilium occurrit: an, si libertatem retineamus,
aphelium ad tempora veterum locandi, nec id assumamus ex acronychia Ptolemaei
triga, possimus tenere simul et Dionysianam et Ptolemaicam illam, ubi’observatus ó
i.n cf } ?
Primo perpendantur observationum circumstantiae. In Dionysiana anomalia
media est circiter 71°, aequatio pene ad 11° excurrit, nec valde mutatur luxatione
parva aphelii. In Ptolemaica est anomalia media 133° circiter, aequatio iterum valde
magna, nec multo minor priori; utraque in semicirculo descendenti, sed illa in qua
drante superiori, haec in inferiori. Ergo si retroagam aphelium auctis anomaliis, tunc
prioris loci prosthaphaeresis augetur, posterioris minuitur, cumque sint subtrahendae
ibi, retroagitur J, hic promovetur. Compensata vero hic promotione per subtractio
nem de motu medio, duobus ille nominibus retroagitur, hic manet suo loco. Inter-