599 
Excerpta ex Tabulis Rudolphinis. 
i 
Praecognita mediocriter periodo et diametro, datur emendari diametrum. Nam 
si 1544 evolvit 180°, quid 181 inter Eratosth. et jugum? R. 21° a jugo adEratosth., 
69° compl., sin. 93358, adde 100000, 193358. Hic valet 23°, quid sinus 200000? — 
R. 24. 
1492 
Si ergo a. 1492 fuit in imo, obveniret Albategnio 883 Anni 772 dant 90°, ergo 
"60T 
609 — 71°, compl. 19°, sin. 32557. Seq. 8 Vg» quae adde, ad Waltheri 28. 20, con 
ficiuntur 36. 30. 
Praemissis haec interposuit Keplerus: Die <5 12/22. Dec. 1626 vesperi consideravi 
diligenter, quando linea per acumina cornuum 3) transiret per $>, quae stabat sub 
inferiori cornu ad 3 / 4 diametri , quae lumine Terrae plena videbatur. Erat autem 
£ paulo longius a fixa (orientaliori et meridionaliori sub quinquangulo Aquarii, quam 
puto claram seq. in cauda %), quam a superiori cornu, puta c. 1 semid. (diam, puto 
legendum) J). Et videbatur ? i n liueam incidisse minutis aliquammultis post ortum 
pedis posterioris Orionis, quia is in ortu inque horizonte liberrimo per fumos Terrae 
non videbatur, apparere autem coepit ex ait. 2° — 3°. Ipsissimum momentum inci- 
dentiae, quantum diligentissima attentione consequi potui, fuit tunc, quando primus 
equus in curru seu prima caudae Ursae, proxima eductioni, fuit in verticali polaris; 
quia cum paulo post converteremur ad arcton, videbatur haec prima caudae jam non 
nihil ad dextram et tunc etiam inferius cornu J) erat nonnihil ultra lineam ad ortum, 
dubitanter tamen. Circa lioc tempus sonuit sextam in horologiis. 
Quaeratur AR. M. C. ex fol. 272 (241) Epitomes et adjectis.' 
Ex Tychone: Polaris 23. 2'/» EI, 66 . 2 B. A.R, 1600. 
5.47. 
deci. 87. 9% 3. 
59. 34. 
Prima caudae 3. 10 54. 18 B. 
189. 1. 
58 10 
69. 33. 
Primum agamus de errore circa polarem. Ejus 
Fig. 
105. 
n. A. R. anno 1700 ponitur Progymn. 
f. 276: 9" 46' — 1600 — 23. 2 7„n 
100 — 1. 25 
1700 — 24. 27% EI 
lat. 66 . 2 . 
3E 
AE est 84° 27%'. Ergo AD 84° 55' 0" 
\ . 
ED 23. 25. 36. ADE 87. 47. 28. log. 
\ 
7 4% A 
F 
Ì) 
(C ponatur in punctum concursus EC 66 . 2 . 
■ 
Antii. 
linearum ED et FH.) C]D 89> 27> 36 _ 
u / 2 
466400 
Sic habet Tycho CF 87. 43. 20. 
79 
322530 
FD 76. 16. 35. 
143870 
AD 84., 5.5. 0. 
8 . 38. 25. Tycho. 9. 46. 
Ergo idem quaeram aliter ex Epit. fol. 357. (280) Prodit asc. recta 8. 39 Ut prius. 
Longimontanus polari a. 1630 assignat mediationem coeli 6. 42 V, cum sit 
lat. 66. 2. Quaeritur, quam ei assignet A. R.? Facile negotium, cum 6. 42 V ¿tsc. 
recta 6. 9. Anno vero 1600 Tycho ponit 5° 47' vel Longimont. 5. 46. Si ergo anni 
30 dant 23, quid 100? seq. 1° 16%'. Mihi inter 5. 47. et 8. 39 sunt 2..52, Tycho 
vero ponit 3. 59. Sed esto, sit 6. 42 non gradus V commediantis coelum, sed sit 
ipsa A.R, ergo a 5. 46 in 6. 42 sunt 56'. Et si 30 dat 56, quid 100? R. 3° 6 ~/ 3 '. 
Ergo neque Longimontani locus exactus est. In causa est, quia levissima mutatio 
declinationis plurimum mutat Asc. rectam, parallelus n. polaris est valde parvus. 
Jam ad rem. Sit polaris Asc. R. 6, 30, deci. 87. 18. Caudae A.R. 189. 19. deci. 
58. 2. Praecedere cauda iutelligitur, ut sit ab ea inferius locata versus dextram ad po 
larem usque in summo semicirculo. Et quia fere opponuntur, fuit igitur polaris in sua 
summa altitudine et polus parum ad sinistram. Sequitur alia causa aequationis, non 
dum confirmata sufficientibus observationibus. 
Haec, quae prioribus auno 1621 scriptis subjuncta sunt, haud secus atque ea, quae 
jam sequuntur, eo consilio hic inseruimus, ut specimen praeberemus lectoribus confusionis