De Anni Quantitate et Aequinoctiorum Praecessione.
81
posset. 1. Si Solis
; sed hac causa nos
praestat aequalem,
isuper inaequalitate,
am quod in punctis
itur aequationes, de
dissima, non potest
esquidie serius justo
ho longus luit, inde
accidens motus So-
uit, nihilo velocior
num eaque particu-
ectarum; cum enim
nalibus, ubi aequa-
antiam dierum 1 '/ 2 ,
. Hinc igitur Pto-
leculo, sed in diebus
hodie, tunc aequa-
lationes majores in
lae hodie est 2. 3.
amplecti (dixerunt
iis observatis, quae
consultissime faci-
itam et Albategnius
, haec causa minu-
est ab ascensioni-
ddi. Variatur haec
5 axis Telluris vel
ub fixis, itaque in
i’ leges culminatio-
;ata convenientibus,
viae regiae polum
itionibus stellarum;
3 turbat eo modo,
mutat progressum
bilis ille progressus
mur. Quodsi inter
)0 annis dies anno
mnis dies perit, in
ex ergo supra mo-
borealium fixarum
ae boreus sit in Y
'celli, descendetque
poterit enim etiam
pici prolixitas, non
dia quidem aequaliter
circa axem retardata
ui a voluti one Telluris
m; nam aequatio esset
tantum polus descendit, sed aut in fo, / fuit nihil descendens, aut in 11] , /
parum descendens. Et nota, quod omnino debet esse celerior in proportione
sui circelli motus poli eclipticae circa polum Solis, quam poli Terrae circa
illum, alias nulla fieret appropinquatio polorum. Cum autem polus Terrae
sat celeriter moveatur sub fixis, poli orbitarum tardissime, non videtur con
sultum aut naturae consentaneum, incitare polum eclipticae sub fixis celerius,
quam ipsum polum Terrae. Potest igitur aliter fieri, ut polo Terrae fugiente
a polo eclipticae in (tunc augetur declinatio) in antecedentia et limite
boreo in Y constituto, fiat transpositio celerior intersectionis eclipticae et
aequatoris, quiescente intersectione eclipticae et regii circuli, aut aequaliter
incedente. Sed tunc ex mutatione latitudinis fixarum 20' nihil colligi potest,
quod faciat ad mensuram circuitus poli eclipticae, nisi quod motus peractus
omnino major est 20 minutis.
Comprehendantur ista certioribus axiomatibus: 1) mutata latitudo fixa
rum arguit polum eclipticae omnino sedes mutasse; 2) mutata obliquitas
eclipticae potest indidem salvari et debet, quia quantitas eadem 20 minuto
rum; 3) non est igitur mutata latitudo fixarum ex appropinquatione poli
Terrae ad polum eclipticae, aut certe effectus per mutationem poli eclipticae
est duplo major; 4) nam si crescere debet lat. bor. in £J> tunc aut limes
boreus eclipticae est in Y> polus eclipticae in ;£)=;, et retrocedit nodus, aut
limes in ^ , polus in Y ? et nodus progreditur; 5) posito enim nodo in
Q , quorsumcunque vergit limes boreus, in illam partem debet fieri motus
poli eclipticae, ut ecliptica descendat in austrum, et vicissim, ut polus eclip
ticae appropinquet fixis in U, Q, debet ex ^ retrocedere, ex Y progredi
versus Q. Ita omnino convincimur, statuendum esse motum poli eclipticae
concitatiorem in antecedentia, quam est motus poli Terrae.
Posito autem, quod BAC, BIC sit inter nos et Hipparchum 24°, et
OAI 30°, et quilibet gradus causetur diem (potest autem et major esse) et
BI 23° 5iy 2 ', CO 23° 3lV 2 °, Civero lon
gior quam 23° 51 1 / 2 ', ideoque 01 longior
quam 20': quodsi 01 esset 20, dimidium 10,
et dimidium OAI 15° et AOI 75°, secans
386370, fiet OA 38' 38", major. Sit autem
tempore Hipparchi AI in O°0 versus illas
fixas, quae fuerunt in 0° Q , tempore nostro
OA in 24° , brevis quidem hinc nascitur
annus, sed tamen non adeo inaequalis. Nam
etiam ab Hipparcho ad Ptolemaeum esset
tam brevis et relinqueretur quidem media
tropici longitudo tanta, ut in 300 dies defi
ceret, sed illa non contingeret multis millibus
annorum (1714 . 60 = 102840)* vix igitur post
25 millia annorum cessaret decrescere obli
quitas eclipticae, inde post alia 25000 rursum cresceret.
Quin imo falsum est, aequinoctia propter appropinquationem polorum vel
promoveri vel morari. Nam promoventur vel morantur saltem propter circu
larem circuitionem poli ecliptici, siquidem IB, OC semper sunt coluri, et hi
parum admodum differunt ab AB, AC. Est igitur summa retardatio vel ac
celeratio ABI angulus, quia, quo angulo se secant coluri, medius AB et verus
IB, eodem angulo sese secant et coluri aequinoctiorum.
Kepleri Opera VI.
Fig. 8.
Y
6