ggUHgjf» 
1 ‘ : i i.; 
iMIi’lmNli! . 
i- ' v - 
1% № 
Juli 
i M 
Il4 - 
¡r'sasfe III 
W' 
ìllÉlf 
'■ 'i 
■jlHjl 
'I,*»- 
llPf . 
IlilliM 
lidi 
i«| iii|| 
mé 
¡¡21 ’ I 5 
i !M!>UV|M 
m filii 
11 .i|| : ¡- ; - 
ù'ì'V j 
84 
Kepleri Studia 
Et cur negligimus traditionem Indorum apud Arabas, qui statuunt, per 
venire obliquitatem ad 24°? Ab Hipparcho igitur in Ptolemaeum in decre 
mento fuit. Detur Hipparcho obliquitas 23° 53', nobis 23° 30' (nam pa- 
rallaxis Solis est dubia et ipsi non adhibuerunt parallaxin et in ait. 5° 6' pa- 
rallaxis ex modulo 3' est 1' 41"); annis igitur 1714 competunt 23', quid annis 
280? Resp. 4'; quid annis 1030? resp. 142 Ptolemaeo igitur veniunt 49, 
Albategnio 39, et manet speculatio mea, prius demonstratione et calculo ex 
pedita. Quid quod non est sine varietate assertio de 23° 35'; sic scribit 
Macellama circa a. 1264, et secundum Albategni 23° 36'; sed in diebus 
Almeon invenerunt observatores 23° 33'. (Paulo post accipies 23° 51' 
secundum Ptolemaeum.) Et sicut habemus ab Indis, pervenit haec declinatio 
ad 24°. 
Alfraganus hac de re varie. In meo exemplari perantiquo sic lego: 
„et est secundum quod invenit Ptolemaeus 23° 51', cum fuerit circulus 360°. 
Probatione autem certissima, quam probavit Almeon, qui interpretatur securus 
vel pacificus seu fidelis; et conveniunt in ea plures sapientes, quod est 23° 
33";“ et sic excusum est Noribergae anno 1537. cum nomine Almeon. At 
vero ex interpretatione Jacobi Hebraei apud Christmannum sic: „Sed juxta 
Almamonem et alios, qui eum secuti sunt, sapientes, continet 23° 35',“ quin 
que expresso vocabulo; quantum etiam habet Albategnius impressus. 
Thebit meus sic: „declinatio quoque circuli declivis a circulo aequinoc 
tiali est fere 23° 33' et infra. Erit ergo illa longitudo declinationis major 
declinatione sphaerae declivis, quae est immobilis, pervenitque jam hujus 
declinationis longitudo ad 24°, secundum quod ab Indis traditum fuit. Pto 
lemaeus quoque similiter invenit eam 23° 51'; alii autem inspectores post 
Ptolemaeum in tempore Maimonis eam 23° 33' invenerunt.“ 
Correxit, ut vides, Thebitius vocabulum Maimon, sed retinet 33, Alba 
tegnius 35, Macellama 36 Albategnio tribuit. 
Robertus Hues in sua Geographia nodum secat: Albategnius, inquit, 
35 invenit, quanta ante eum Almamonis Regis Arabum. Post Arzachelem 
Almeonis filii Albumasaris fuit 33 '/ 2 . Ergo Thebit perperam Maimonis pr'o 
Almeonis, aut certe 33 pro 35. 
At secundum aequalem motum sic esset: 300 — 23. 55 
200 — „ 54 Eratosth. 51 x / 3 
Hoc certissimum axioma teneatur, si 
diversitas motus tam cito sentitur, brevis 
est periodus et limes eclipticae boreus 
est in Ariete, motu existente retrogrado. 
At contra, si motus directus conceditur, 
potest limes esse in Quodsi tenen 
dus est Ptolemaeus, Hipparchus, Era- 
tosthenes, omnino tunc in jugo fuit maxima 1000 — „ 
declinatio. 1100 ~ » 
100 — 
o — 
100 — 
200 — 
300 — 
400 — 
500 — 
600 — 
700 — 
800 — 
900 — 
50 Ptol. 517 3( 50, 52 y., 
49 
1200 — 
1300 — 
1400 — 
1500 — 
39 Albat. 36 vel 35 
38 Arzachel 34 
37 Almeon 33y 2 
35 
34 Prophatius 32 
1600 — „ 30 
Sequitur igitur alia speculatio. Fuerit polus eclipticae tempore Hip 
parchi in P (Fig. 8), Regiomontani in N; nam Braheus vult, jam iterum crcs- 
cere o 
Region 
BAP r 
H 
tempor 
quam i 
IRA, s 
et tam 
medior 
gum, 
poli es 
magna 
paulo 
usque 
mutasse 
veteribi 
E 
tes eas 
Re 
in 
24° 17 
Circelk 
n. pote 
ticae p 
hoc esi 
vestiga 
arguit, 
F 
52', /St 
que lal 
aa, at 
acuti, 
qui noi 
fiat an 
potest 
oafi es 
/Ser 25' 
42", 
in 0° 
h. e. 
ergo 
si 46' 
Resp. 
minor 
probabi 
tam aec