iim est plena, 
ite et nitore. 
Solem reper- 
(colliquatio- 
in Luna in- 
reflexio facta 
tionem, sicut 
onem adver 
ri. 
insolens ap 
inis. Verum 
continuum et 
um non una, 
dente et dis- 
limites possi- 
es altitudinis 
um apparen- 
ut subsumen- 
bus ab invi- 
non credibile 
pondere, an 
), omnem ex 
iS (dfia t 01 $) 
is in eo, ut 
rationem ad 
(Apollonidis) 
reflexionem, 
unt, quibus 
ad visibilia, 
mem consen- 
eu emicatio- 
nere densum 
ro (cum sit), 
aon admittat). 
d solum insit 
[uid videatur 
visus aut ab 
em respiciens 
Et Lucius, 
orum opinio- 
ominem, qui 
ebeti, deinde 
t, aere nigri— 
percommode 
s nominibus. 
At non ita sodalis noster, sed quod verum erat sine circumitione dixit, sub 
igere illos Lunam ut massam, maculis et nigroribus eam farcientes, simul Dia 
nam eam salutantes et Minervam, simul mixturam et massam eam facientes, 
fermentatam ex aere caliginoso et igne carbonario 10 ), quae non habeat incen 
sionem aut splendorem proprium, sed corpus obscuri status, quod semper et 
fumorum copia turgeat et occultis ignibus torreatur in modum eorum fulmi 
num, quae delustria et bruta poetae vocant. 
Quod igitur ignis carbonarius, cujusmodi Lunam isti faciunt, non sit dura 
bilis neque omnino subsistat, nisi materiam solidam invaserit, quae ipsum 
foveat et nutriat, id puto melius quam a philosophis nonnullis perspici ab 
illis, qui joco dicunt, ideo claudum perhiberi Vulcanum, quod ignis sine ligno, 
sicut claudus sine scipione non incedat. 
Quodsi igitur Luna ignis est, unde natum est tantum aeris in ea? Nam 
sublimis iste locus, qui torquetur in circulum, non equidem aeri deputatus est, 
sed substantiae longe praestantiori et quae naturam sortita est omnia attenu 
andi et simul incendendi. Et si natus est, qui fit, quod non etiam interit 
rursus inque aliam speciem transit, ab igne sc. conversus in naturam aetheream, 
sed conservatur et cohabitat cum igne tanto jam tempore, haerens iisdem per 
petuo partibus et defixus ut clavus? Cum enim et rarus sit et igni confusus, 
conveniens est ejus naturae, ut non maneat, sed expellatur. Concretione vero 
illum esse revinctum non est possibile, cum sit permixtus igni, neque humidi 
quid habens neque terrae, quibus solis aer concrescere et constringi potest. 
Quin etiam concitati cursus impetus inflammare solet aerem, qui vel in 
saxis est vel in plumbo frigido, quidni et hunc in medio igni, qui tanta per 
nicitate gyratur in orbem? Etenim offendit ipsos Empedocles eo, quod Lu 
nam facit stiriam aeris grandineam, a globo ignis comprehensam et obsessam; 
cum ipsi e contrario Lunam, quae globus est igneus, in se complecti dicant 
aerem sparsim huc illuc divulsum, et hoc quidem nihilominus, quamvis ea 
neque rupturas habeat in se, neque profunda, neque cavitates, cujusmodi Lunae 
illi relinquunt, qui eam terream faciunt, sed ipsi dicunt, superficietenus ei 
aerem adhaerescere, convexitati ejus injectum. Hoc vero et durare rationi 
repugnat, et aspectui patere in pleniluniis impossibile est. Non enim tunc 
discerni ipsum posse, ut nigrum et umbrosum, sed evanescere oporteret occul 
tatum, aut simul cum reliquo Lunae corpore illuminatum enitere, quando Sol 
illius vultum occupat. Etenim penes nos aer ille quidem, qui est in profun 
ditatibus et cavitatibus Terrae, in quos nulla penetrat lux, manet umbrosus 
et sine illuminatione, qui vero exterius Terris circumfunditur, claritatem induit 
et colorem luciformem. Est enim cum in omnem qualitatem facultatemque 
contemperabilis facile ob raritatem, tum vero maxime, si lucem vel leviter 
contigerit et delibaverit, uti dicitis, totus omni parte transmutatus illumina 
tur ll ). Hoc idem igitur perpendamus etiam in Luna fieri debere, ut, quam 
vis illos egregie sublevat, qui in Lunae hiatus et convalles aerem detrudunt, 
vos tamen, qui convexitatem ejus nescio quomodo contemperatis et commis- 
relinquatur in superficie, quando de ea totum id Sol lumine suo collustrat, 
quod et nos visione nostra de ejus convexitate praecidimus. 
Adhuc me loquentem occupat Pharnaces, illud, inquiens, quod ex 
academia circumfertur, rursum nobis usu venit, eos, qui versantur in disse 
rendo contra alios, ne ad momentum quidem temporis locum permittere refu 
tandi ea, quae ipsi dicunt. At enim vero, ut cum defensoribus suorum dic-