258 
ASTRONOMIAE INSTAURATAE 
quaenam erit illa Stella, quae in cauda Vrfae minoris in difiantia fere 
trium Graduum a Polo cernitur, quam omnes ha&enus Polarem, quod 
ipfi Polo Ardtico, (excepta quadam minutula quintae magnitudinis, 
quae adeo in oculos non incurrit) proxima fit, nuncuparunt? Quis vn- 
quam aliam prope Polum Stellam, quae iam euanuerit, confpexit? Certe 5 
omnes illae, quae ab Hipparcho & Ptolemaeo recenfitae funt, etiamnum 
illic patent, nec quippiam vel de numero vel de magnitudine, aut etiam 
forma earum amiBum eft. Imo potius plures quam a veteribus denota 
bantur, illic, quemadmodum in tota quoque Caeli facie, vifuntur: quas 
tamen ob nimiam paruitatem, & quod certis formis includi non poBent, 10 
praeterierunt. || Sed valeant ifta Frangipani fomnia, & figmenta, indigna 745 
quae replicentur, aut pluribus diluantur. 
Eclipfis Solis miraculofa, quae contigit in PaBione Domini, nihil (vt 
ille voluit) hic habet, quod agat. Illa enim praeter omnem naturae or 
dinem Diuinitus exhibita, vt eum, per quem omnia fadla funt, huma- 15 
nitus pati, quafi condolendo & vultum auertendo, teftaretur. Neque 
tale quippiam alias a condito Mundo, vnquam fpedatum efi, quem 
admodum etiam miraculum illud Incarnationis & PaBionis Filij Dei, 
omnia reliqua miracula, quae in tota vnquam rerum natura extare 
poBunt, longiBime exuperat. Quod Eclipfin in praelio Agathoclis con- 20 
tra Carthaginenfes, huc etiam refert, nihil ad rem facit. Illa enim, fi f 
qua fuit, naturalis erat. Cur igitur non alias quoque Solis Eclipfationes 
in auxilium vocat ? Siccine per Solem totum vel partem eius, interuentu 
Lunae ab oculis noftris fubdudhim, ad Nouae alicuius Stellae caelitus 
exortae rurfusque confummatae apparentias faluandas, occationes ex- 25 
pediet? 
Plaufibilius eBe poBet, id quod infuper adducit, Stellas nonnunquam 
interdiu vifas & folito maiores, illuftrioresque effulfiBe, fi id non quo 
que iufias & naturales haberet rationes. Solis enim Planetis, vt maiores 
nonnunquam appareant, vfu venit, quando propiores Terrae, in fuis 30 
ambitibus redduntur, idque (vt vulgata fert de eorum motu hypotypo- 
fis) vbi iuxta Perigaea funt tam Eccentrici, quam Epicycli. Sic Mars, 
cui ob Epicycli amplitudinem magnamque eccentricitatem id prae cae- 
teris familiare eft, Anno 1593 inftanti circa Auguftum atque Septem 
brem menfes, quando Soli, non longe ab Eccentrici Perigaeo opponitur, 35 
maiori quantitate atque lumine rutilabit, adeo vt a plerisque huius 
cauBae ignaris pro nouo quodam Sidere haberi poterit. Id quod & antea 
accidiBe, vt Anno 1529, atque ab ANDREA PERLACHIO Aftronomiae 
ProfeBore Viennenfi praedi&um, Thaddaeus meminit. Quin & idem f 
Mars lingulis alternis annis, quando Achronychus redditur, folito 40 
maior apparet: quod vigefimo quarto quolibet anno, ratione Eccen- 
tricitatis, qua tunc adhuc propior redditur, plus augetur. Sic Venus 
quoque