TYCHO AD OLIG. ROSENCRANTZIUM 7 NOV. 1597 9
1 v
5
10
15
2 «-
20
25
2 V
30
35
f
40
Epidemicam Roffochij ingravefcentem in Holfatiam a NobiliBimo vi
ro, Domino HENRICO RANZOVIO literis perbenigne evocatum dif-
ceBiBe, qui aliquot Arcium Tuarum optione mihi data, quam vellem
ex ijs, inhabitandam conceBit, ac pluribus etiamnum || beneficijs me
libi devincire non ceBat. Elegi autem prae caeteris mihi oblatis Wandef-
burgum, dimidio faltem miliari Hamburgo remotum, eo quod egregia
ibi commoditas fuppeteret, et vicina civitas, unde in omnes ferme Eu
ropae partes frequens internuncius offertur, neceBaria omnia procu
randi oportunitatem fufficientem conceder et.Ubi ffudij s confuetis more
folito gnaviter incumbo, et a praedantibus ac Eruditis hinc inde viris
in maiore, quam ipfemet defidero, et unquam in Patria fadlum, pretio
et honore habeor. Et fi non confulto hic in vicinijs Daniae fubfiftere
voluiBem, conditiones iam antea fuiBem nadtus, quales Patria vix lar
giretur; quas etiam me, quam primum lubuerit, ex divina providentia
aBecuturum, nihil addubito; ut hanc rerum nofirarum mutationem
neu-||tiquam doleam, fed Deum ob id mihi iffhaec evenire permifiBe
confidam, quo meliorem in Germania aut alibi locorum fortunam
largiretur. Quod autem tam diu in propinquo moratus fum, hinc fac
tum, ut refponfum ad literas Ill mi Ducis ULDARICI, meo nomine ad
S er mum Regem noffrum perfcriptas, quibus etiam meae adiundtae erant,
expe&arem. Neque enim longius difcedendum, aut apud alios Mag
nates quidpiam tentandum duxi, antequam refponfione accepta, qua
lis etiamnum eBet in me et mea ffudia animus Regis, comperirem. Cum
vero his ipfis diebus hanc adeptus fim, qualem ob quorundam in me
malevolentiam recepturum praevidebam (licet non adeo afperam et
immeritam) id quod tam diu premebam, iam efficere, nihil || reflat ob-
ftaculi. Daboque operam, favente Numine, ut nemini ifihic fim am
plius mea praefentia moleffus.
Relatum mihi eff te fratris mei AXILLI filiam SOPHIAM in uxorem
dudhirum. Quod equidem lubentiBime inaudivi, atque in hoc coniu-
gio omnia vobis quam faufiiBima et precor et auguror. Et licet meo
iudicio nihil redlius facere potueris, quam ut uxore dudla te ab Aulicis
compedibus liberares, cum alios tolerabiliores et minus ingratos futu
ros fpes fit (fiquidem per viam univerfae carnis eundum efi) videris
nihilominus, ne per hanc SOPHIAM terrigenam fublimiorem quan-
dam ac Philofophicam, Diam illam, et mentem a terrenis caducifque
ad longe altiora tollentem, atque immortalitati confecrantem negligas.
Solet enim in || his fieri id quod praecinebat OVIDIUS: Succefiore
novo pellitur omnis amor. At cum et illa, quatenus fert fexus, Philo-
fophica futura fit, ac Amitam SOPHIAM, quoad datur, haud degene
rans imitatura, fociam altioris alicuius, quam vulgus capit, SOPHL35
potius quam obfiaculum fore, praefagio et opto.
2
Plura