TYCHO AD NIC. CRAGIUM 14/24 MART. 1600 277
5
10
• 78 r
15
20
25
78 v
35
40
retundat: Caefar nofier viciBim fe equitibus et militibus, quotquot
nancifci poterit, illi obviaturus, munit. Imperij Principes, maiori ex
parte, fuppetias detredlant, Hifpanos potius quam Tureas formidan
tes. Deus author concordiae et pacis nos protegat et a malis liberet.
5 Doleo vicem conliliariorum Sueticorum, fi graviter in eos faevierit
CAROLUS; libi ipfi minus prudenter confuluerit, qua etiam de re, ut
in ultimis tibi indicavi, TYPOTIUS, me confentiente, ipfum per literas
admonuit, exemplum ERICI fratris proponens.
MOSCUS apud Caefarem et Archiducem MAXIMILIANUM non-
10 nulla tacite molitur, quae fi fucceBerint, Rex Poloniae maluiBet utique
fe avito regno non exceBiBe. Quod mea etiam opinione vix recupera-
i bit unquam. Non minor efi virtus, quam quaerere, parta tueri.
Plura iam non addo, neque enim publicas tumultuationes, quibus
hic fludluans terrenus Orbis iamdudum aBuevit, multum moror; nihil
15 novi fub Sole, eadem fere femper luditur fabula, fub alijs atque alijs
Perfonis. Si paulo fufius quam forte velles, tibi hac Epifiola fcripfiBe
videar, fcias id confulto admiBum, ut et tu copiofe referibas. Tantum
abeft ut prolixitas, quam in tuis ultimo excufas, mihi difplicuerit. Ra
riores nunc conceduntur internuncij, plenius itaque per literas collo-
79 r quemur, fiquidem oretenus non detur. || Nam quod tu, ut aliquoties ad
vos excurram, optas, ita facile, ac lubenter vellem, fieri nequit. Con-
fiitueram quidem ad comitia huius Anni, fi qua apud vos celebraren
tur, proficifci: at quia de ijs incertus fum, nec Caefar hoc primo Anno
veniam in Daniam eundi mihi concedere volet, id in alterum Annum,
25 fi Deo ita vifum fuerit, differendum erit. Quomodo vero id meo cum
bono, uti infinuas, futurum fit, a te apertius intelligere aveo. Vale quam
optime, falutata tua coniuge a mea et filiabus peramanter. Dabantur
ex Arce Caefarea Benatica Die 24 Martij ftylo renovato Anni 1600. ||
79 v POSTSCRIPTA.
30 ^ONIAM foror mea, URANIA illa Terricula, in ultimis fuis non-
nulla infinuavit de ? rio veftrate (fcis quem notet) quod is Landf-
kroniae quaedam de Caefarea Ma te minus honorifice locutus, pofiea
etiam de Confiliarijs praecipuis aliqua fubiunxiBet, quae omnia eo
vergebant, ut illam de fucceBu rerum mearum dubiam et diffidentem
35 redderet, tanquam neminem hic inventurus eBem, qui me meaque
promoveret, et illos, a quibus maxime fperabam quidpiam auxilij, in
mala eBe apud Caefarem gratia nulliufque authoritatis: licet vero ipfa
fatis percipiens, quorfum ifia tenderent, dilueret, quantum tunc tem
poris potuit, ipfius prolata minus candida, atque regereret, quae in-
40 cidebant, uti efi ingeniofula, neque multum interfit, quid ille vel fui
fimiles iudicent, fcimus enim, quo animo proveniant: tamen ut URA
NIAM
— - “ - " • T ' >
