308
EPISTOLA ASTRONOMICA
tum S m C m V m in Infulam prioris habitationis meae Uraniburgicam,
Infirumentorum, quae in ufum Afironomicae inftaurationis illic con-
firuxeram, vifendorum gratia tranffretare conftituiBe, quod et facfium
fuiBet, nili maris irrequietudo et glaciei interveniens importunitas pro-
pofitum hoc impediviBent. Ex eo tempore coepi S mam Cel nem V m pro 5
meo modulo fufpicere et venerari; optaBemque, ut conlilium illud in
Infulam didam traij ciendi || fucceBus ratos confecutum fuiBet. Cum l v
autem nunc gravibus de cauBis, relida Patria, uti fert rerum Mundana
rum viciBitudo, in ditionem PotentiBimi Imperatoris Regnumque Bo-
hemiae ab eius Caef a Maiefiate huc clementiBime accitus, tranfmigra- 10
rim, iicque S mae Cel ni V® vicinior redditus iim, eo etiam nunc promptius
et confidentius animum mihi fumo aliquid ad SereniBimamCel nem V am
literarum dandi, ut erga eam debitum meum obfequium vel aliqua
faltem ratione humilime declarem, praefertim cum adeo oportuna id
efficiendi modo fefe obtulerit occafio, per hunc Generofum et in literis 15
ac linguis bene verfatum Iuvenem FRIDERICUM ROSENKR ANTZI-
UM, Sympatriotam et Confangvineum meum, ad veftram S mam Cel nem
proficifcentem. Cumque S cra Caef a Mai tas , Dominus meus clementiBi-
mus, fua Augufta apud V am Ser m Cel nem commendatione et interceBione
(quam ROSENKRANTZIUS fecum apportat) eum non dedignata fit, 20
fupervacaneum et indecens duco quippiam, quod apud Ser m Cel nem V m
illi promotioni eBe poBit, ulterius intempeftive repetere aut adiungere,
hoc faltem dicam, quicquid clementiae et benevolentiae SereniBima
Cel° V a in illum contulerit, id non faltem illi, fed toti Rofenkrantzianae
familiae, quae in inclyto Regno Daniae antiquiBima et fplendidiBima 25
efi, tum quoque mihi, qui eiufdem ftemmatis aliqua pars fum, bene
ficio nunquam memoria obliterando et officiofiBima mente depraedi-
cando praeftituram. Idque de hoc viro polliceri poBum, eum Ser mse V®
Cel ni fidelem et obfequentiBimum || futurum, live privatim in fua Aula, 2 r
live publice in bello Ungarico contra Tuream, eius fervitio et quali- 30
cunque oper& (efi enim ad utrumque humilime paratus) uti voluerit.
Deliquit is quidem humanitus et iuvenili quodam lapfu, quod dolen-
dum efi, et ipfummet ita contigiBe vehementer et ex animo poenitet,
nec fuum hoc delidhim celare aut excufare praefumit, unde in Regis
fui, cui per fexennium in cubiculo fideliBime infervierat, indignatio- 35
nem tantam incidit, ut fiimulantibus invidis et oforibus, nullus fuerit
veniae locus, quicquid tandem pro culpae condonatione et redemptione
ipfe et illi fanguine iuinfii humilime offerrent; attamen fperat fe, divina
fretus mifericordia et bonitate, alibi extra Patriam, potiBimum vero in
Ser mse V® Cel nis fervitio, hanc deplorandae fortis adverfitatem virtute 40
et integritate fua ita fuperaturum, atque priora illa, fragilitate quadam
humana imprudenter commiBa, honefie et fortiter gefiis diluiturum
atque