54
ZUR THEORIE DER LINEAREN DIFFERENTIALGLEICHUNGEN.
25] in der Umgebung von x = \
(7.)
a = A (3) + i(26 + c — d)\og{x — k 3 ),
TZl
b — JB is) + -^r(a — c — d—f)log{x — k 3 ),
c = (7 (3) + -i(— « + 2& + 2c+ f) log(x — k 3 ),
d — B w + ~ {a + 2b — 2d — f)log{x — Jc 3 ),
TZl
f = F is) + ~K(—2b —c + d) log (x — k 3 )-,
TZl
in der Umgebung von x — & 4
(8.)
a — A (1) +-i(a+2ô +c —d) logfr —&J,
TCl
h = B M -X(c + f)\og(x-k t ),
TT %
e = C“’+—(« + /■) log (*-*.).
d = B (i) + ~(a + 2b-d-f)log{x-k i ),
TZl
f = F m -X{c + f)l0 S (x-k t ).
it V
In den Gleichungen (5.) bis (8.) bedeuten A ( “\ J5 (,u) , C* u> , D (ft) , F lfl) nach posi
tiven ganzen Potenzen von x — Je fortschreitende Reihen. Ebenso sind die
Coefficienten von log {x-JcJ, \og(x-\), log(aj-Ä,), log(iC-& 4 ) in den Glei
chungen (5.), (6.), (7.), (8.) nach positiven ganzen Potenzen bez. von
x — k 1J x — k 2 , x — k s: x — k i
fortschreitende Reihen, welche bez. für
x — k t , x = k 2 , x = k 3 , x — \
nicht verschwinden.
Aus den Gleichungen (10.) N0. 18 ergiebt sich, dass nach einem Um
laufe um x = 00
d — a, b — b, c = c, d — d+2«, f — f—2c.
(9.)