AD CRAIGUM SCOTUM 
155 
confentire videtur. Quapropter acquiefcendum et obtemperandum 
3 v eruditorum in Germanid, || et quorundam etiam in hac Danid noflrd, 
confilio et adhortationi, Tatius exiflimavi, atque id, quicquid erat fcripti 
Apologetici, excudendum conceBi, fperans iniuper me rem, quoad 
5 huius materiae pleniorem explanationem, non infrugiferam hoc modo 
praefliturum; praeTertim cum haud pauca in hac ipfd Apologid con 
tineantur, quae non faltem tra&ata a nobis libro fuperiore plenius illu- 
ftrent, et evidentius confirment, Ted et nonnulla etiam alia rem Co- 
meticam in genere, adeoque ipfum negotium Aflronomicum, praefer- 
10 tim quoad Hypothefium no Ararum ali qualem explicationem, et ab ob- 
iedionibus eiufdem Scoti vindicationem, attingentia expediant. Quae 
lingula harum artium Ihidiolis nec ingrata nec inutilia futura mihi 
perfuadeo. Quo vero illis occalio huius Apologetici fcripti ex ipfiufmet 
Scoti ad me perfcriptis obiedlionibus, atque ab illo addudlis ratiocinijs 
15 melius conflare queat, opportunum cenfeo, ipfas eruditi huius Mathe 
matici, h&c de re ad me datas literas, quatenus hoc negotium concer 
nunt, verbotenus apponere, ipfique Apologiae praemittere, un& cum 
noflris ad ternas ipfius breviter refpondentibus, caetera ipfi Apologiae 
un& illi tranfmiBae uberius replicanda committendo. Sic enim eius ar- 
20 gumentationes cum noflris redargutionibus redlius conferri, atque ad 
veritatis lydium lapidem ab eruditis et iudicio valentibus promptius 
probari poterint. Addam quoque in fine, pofl abfolutam Apologiam, 
quandam ex noflris epiflolam, qua eum de dudum tranfmiBa Apologid 
admonui, atque ad refponfionem, Ii quam in promptu haberet, ad- 
25 hortatus fui: utque perfpiciant harum rerum gnari et cupidi, me nul 
lum detrecflaBe in hoc Philofophico certamine virium, et haud imbellis 
huius (ut fic loquar) belli eventum. Siquidem id in rebus Aflronomicis, 
quae armis Geometriae atque Arithmeticae confidunt, non adeo anceps 
efl, atque cum in Mundi huius tumuituarid fabula, levibus faepe et 
30 indignis de cauBis, non abfque plurimorum hominum pernicie et in 
teritu (utinam faltem corporum et rei familiaris, non etiam una anima 
rum) proh dolor geritur. Neque enim hoc Mathematicum certamen 
Fortunae aleis, aut viribus corporeis, ullifve Stratagematis et dolis ob 
noxium efl: fed rite provifum adminiflratumque perpetuo invidiam 
35 reportat Lauream. Veritas fiquidem unica efl, quemadmodum nullum 
datur in circulo pundtum, quod centrum fit, nili unicum, ideoque hoc 
inquifitum demonflratumque, caetera omnia devia et huic vim faci 
entia non extimefcit, nihilque inde afficitur. Utinam idem in reliqua 
philofophid, tot&que Phyficd, imo omnium potius, in divinorum Ora- 
40 culorum expolitrice Theologid, aeque folide et indubitate praeflaretur, 
certe plurimis immundi huius terreflris Mundi iurgijs ingratis, et peri- 
culoiis diBeniionibus liberaremur. Sed quo digredior? Relinquamus 
alijs