Non tamen inuideo, miferet magis ifta fecutos,
Nil quibus eft folidi, quaeque caduca nimis.
Vix aliqui noftros ibi fufpexere labores,
Herculeis quamuis aequiparare licet.
Alcides feBo (vt fertur) fubvenit Atlanti,
Ne rueret praeceps machina vafta poli:
At Ptolemaee tuis, Alphonfe, Copernice veftris
Lapiibus occurrens ipfe ego iifto pedes.
Vt caeli veftram deluferit orbita curam,
Edocui, licet haec cura ftupenda foret.
Firmauique nouis Caeli laquearia fulcris,
Ne capiat rimas poftmodo, neue ruat.
Pofteritas grato veluti teftabitur ore,
Noftra licet iamnunc gratia muta filet.
Quanta Machaonia iimulac effecimus arte,
Quae facile aegrotis morbida membra leuat.
Dania Ii taceas, Norici, Suecique loquentur,
Seniit vbi noftram plurimus aeger opem.
Nec tamen hinc lucrum fedtabar, vt vndique moris,
Gratis quippe dabam parta labore graui.
Nimirum hoc fuerat, cur tanta odia inuida fenfi,
Hinc abitus noftri manat origo vetus.
Quaeque diu latuit nec aperte prodita, donec
Inuidiae virus, qui ftabiliret, erat.
Sic vitium pepulit virtutem, non mala cauBa,
DifceBu in noftro crimen abeBe iuuat.
Quantas fuftinui curas, impendia quanta,
Vt fieret celfum, quod meditabar opus?
Quam multis etiam Sophiae myfteria pandi,
Quos alui longum fumptibus ipfe meis.
Pluraque praeterea, vereor quae cundta referre,
Ne dicar laudes enumerare meas.
Pro quibus (o Superi) mihi gratia reddita talis,
Sex ego cum natis matreque vt exui agam.
Sum tamen haud exui, Libertas obtigit ampla:
Exilium in Patria verius ante tuli.
Nunc ego profper ago, proprij nunc iuris alumnus,
Nunc mihi pro Patria maximus orbis adeft.
Excipientque alij, fic profpiciente JEHOVA,
Gratus erit cundtis nofter vbique labor.
Tu licet hunc renuens fpernas damnisque fatiges,
O Patria, o laudis prodiga fadta tuae!
Ergo ingrata vale; Patria eft mihi quaelibet ora,
Quae volet .¿Ethereis aequa litare facris.
Quaeque volet noftros agnofcere grata labores
Quae mihi pro meritis non feret immerita.
Dania fed (fateor) fatis excufabilis in fe eft,
Condolet & proprijs ingemit ipfa malis.
