52
Epistolae Kepleri aliorumque mutuae
scrupulus, quomodo sc. apparentes et perpetuo sibi similes distantiae stellarum locum habere
possint? Ponamus n. cum Copernico, immensum esse spatium a Sole usque ad stellas fixas,
tamen 11500 illae diametri terrenae semper differentiam aliquam ingerent, imo quod Sa
turnus ratione suae parallaxeos necessario, vel ipsa ratione exigente mechanica, medio spatio
inter Solem et stellas fixas constituendus veniat, et distantia firmamenti a Sole alias non
major provenit, quam 11500 semid. Terrae, nisi forsan quis refractionem in hoc loco sub
stituere velit, quae tamen suas habet per se rationes. Deinde decuplum diametri suae ad
minus Terrae complere deberet in motu suo diurno, diameter enim est 6 et motus diurnus
59', ut nosti, magnus igitur raptus et vis propulsiva necessaria esset. Et in hypothesi
Lunari maxima difficultas oritur, licet non desint hic Romae, qui librationem illam Lunarem
motui alicui Terrae recto, in suo tamen centro, adscribant.
Ego credo, planetas gyrari, prout in Marte mentionem fecisti, hoc modo (addit Remus
figuram similem figurae 47 Vol. III.). Sed cur Sol non gyrum epicyclicum efficeret? Adde
et hoc, quod per perspicillum illud (Galilaeo alias adscriptum, in quo Luna maxima et
clarissima apparet, et per idem 4 planetae juxta Jovem ab eodem conspecti sint; sed refu
tatus est a Sitio Florentino) inveniam maculas certas Lunares in forma 9 satyri in Luna
nova sive paululum corniculari, et quadrata et plena etiam, fere semper in eodem
loco manentes, h. e. juxta meum situm versus dextram sive occasum; ideoque Luna non
rotabitur, sive instar motus terreni circumvolvetur, quod tamen necessario quasi omni hora
fleri deberet.
Ego in peregrinatione'mea per Italiam, Siciliam et Maltam aliquas habui observationes
pro rimandis longitudinibus et latitudinibus locorum, prout et hic Romae observationes ali
quas Solis meridianas venatus sum, uua cum declinatione magnetis; quae omnia, si tibi
usui esse poterunt, humiliter offero. Jam agitur quartus annus, quo sum in Italia et sem
per eclipses diligenter annotavi. Vellem mihi eccentricitates et parallaxes planetarum com
munices, prout Tycho eos adinvenit, meae fidei illas commendatas esse certe tibi persuadeas.
Novam etiam dirigendi in astrologicis adinveni methodum, experientiae mirifice correspou-
dentem. Ubi nota et hoc, quomodo Venus infra Terram in Copernico consistere poterit,
quae spatio multo majori, nimirum 583 dierum, circumvolvitur?
Jam quoque sub manibus habeo discursum queudam super Calendarium. Vidi enim
anno 1590 ni fallor et 1609 pascha nimis tarde celebratum fuisse respectu verorum et appa
rentium hoc nostro seculo motuum Solis et Lunae. Copernicus enim jam in aequinoctio
vernali aberrat 16 horis fere. Audio, et te ipsum aliquando huic negotio incubuisse et Im
peratoriae Majestati opusculum quoddam de hac re tradidisse; sed nondum vidi (cfr. Vol. IV.
p. 9 ss.). Ego valde suspicor (de ipso enim anno dubitamus, an hodie 1611 an 1612 po
tius sit scribendum), ne error aliquis sit in conversione dierum Aegyptiorum in nostros Julia
nos et aequinoctium ideo autumnale Ptolemaicum anno 132. sive 133. 24. Sept. h. 2. p. m.
accidisse, non 25. Sept,, et sic annus tropicus cum nostro consentiret, prout et video dili
genti examine, eundem annum tropicum suo tempore fuisse qualis nunc est, modo tempora
et principia dierum bene advertantur. Nam Ptolemaeus dicit, quod a meridie ille diem
suum numeret, jam Hipparchus a media nocte incipit: aequinoctium igitur illi fuit anno
178. die tertia intercalarium currente et 12 horis exactis (post quam quarta dies insequeba
tur, in ipsa sc. media nocte incipiens); tempore Ptolemaei vero 463. anno, 8 . die h. 19.
proxime, h. e. die 9. currente, differentia ergo d. 69 h. 7, quae subtracta a d. 71 h. 6 relin
quunt ex diff. 1 d. 23 h. annum tropicum 365 d. 5 h. 50 c. Altera comprobatio est in ipso
Ptolemaeo: @ enim erat in 0° a. 455. 7. Athyr h. 2. p. m. c. Alterum aequinoctium
a. 463. d. 8 . Athyr h. 19 proxime, annus tropicus plane ut supra 365 d. 5 h. 50', qui et hodie
accurate reperitur d. 365 h. 5. 48' 50" c. Vides igitur, Ptolemaeum nimis pertinaciter Hipparcho
adhaesisse. Vereor etiam, ne eadem eccentricitas fuerit et obliquitas zodiaci, qualis hodie
est. Dicit enim Eratosthenes et Hipparchus, quod 11 partium proxime talium, qualium
meridianus erat 83, fuerit tropicorum interstitium. Quid si pro particula illa proxime J /e
defuit? Adde, quod lubrica observandi ratio ea fuit et in lignea tabella, et impossibile,
quod Ptolemaeus inter Timocharem et Albategnium, qui propius accessit, non invenisset
differentiam, sed nimis auctoritatibus se tuitus est Ptolemaeus. Motum quoque octavae
sphaerae procul dubio velociorem experieris l a / 3 ' c. abhinc a Tychonis ratiociniis, quod
magnis illis instrumentis ejusdem bene observari possit.
Verum cum hodie tanta bellorum et pestiferae infectionis periculosa sint tempora
(prout et cum magno dolore audivi nob. et magnif. viri D. Teugnagelii adversam fortunam
— cfr. vol. II. p, 811), non mirum est, quod artes et Musae sileant.
Hisce quam optime vale et, si per otium licet, quam primum rescribe et familiarita
tem nostram adauge.
Romae 17. Dec. 1611. Tuae Dominationis amantissimus
Joannes liemus , alias Quietanus.
His K
Liten
accepi 5.
para impu
objicis mo
hoc scrupi
rem circa
circa 25.
si forte d
orbis magi
fui, ligne
scrupulosa
cidisse eo
observatio;
unum quii
que semid
aliquid si
eoque am;
minus Coj
proportion
ad superfii
proportion
ambitum i
locus et r
cens. Cu
11500 sei
Fixae igit
magni, et
seu 10".
nos trepid
faciliusque
cui bono
scio qua,
aequalitati
fixarum sr
tibi pulch
videtur, S
de vastita
ut obtinei
Equidem
tat per 15
clariores (
num et fi
Conti
qui cohae
de vi mo
metris pr
certo proj
sunt in p
