ŒUVRES DE FERMAT. 
CORRESPONDANCE. 
2Ì 
tei ligatur esse vectis, et in punctis B et G collocentur gravia B et C, sit- 
que 
pondus R ad pondus C ut recta CA ad rectam AB : 
Aio vectem GB mansurum et aequilibrium in hoc casu constituturum. 
Si vero deminuatur tantisper grave B, movebitur veclis in rectum 
per centrum A ad partes B, donec pondera distantiis a centro sint reci 
proce proportionalia. 
Fig. io. 
G— 5 O 
b c 
Haec est pròna propositio (') cujus respectu terra ipsa magnus vectis 
dici potest, ad imitationem Gilberti qui eam magnum magnetem vocat. 
4. Hoc posito, mirabilius quiddam proponimus ( 2 ), gravia nempe 
eo facilius tolli a potentia in superficie terrae aut alibi constituta, quò 
propiora fuerint centro terrae. 
Sit centrum terrae A {fig. i1), punctum C extra centrum. Jungatur 
recta GA, in qua sumpto puncto B, collocetur grave in B. Si intelli- 
gamus grave B per filum aut axem GB suspensum, detinebitur a po 
tentia, in G collocata, cujus proportio sit ad pondus B ut recta AB ad 
rectam AC. 
Indeque facillime deducitur et demonstratur gravia in centro non 
ponderare; cujus rei demonstrationem hactenus quaesitam jam novi 
mus. 
Fig. ii. 
A —G - c 
li 
5. Secundum vectium genus Archimedeum dici potest; sed reci 
proca distantiarum cum ponderibus proportio, quam in vecte simplici 
demonstravimus, in hoc habere locum non potest, nec ideo subsistere 
sexta et septima Archimedis propositio ( 3 ). 
C 1 ) Cornparez Picco II, 1. 
( 2 ) Cornparez Pièce II, 2. 
( 3 ) Coir page i8, note i.