270 
DE FORMIS SECUNDI GRADUS. 
Et quidem character formae F determinabitur per hanc tabulam, in cuius mar 
gine et facie sunt characteres formarum f, f' 
1 et 3,8 
vel 1,8 
vel 3,8 
5et7,S 
vel 5,8 
vel 7,8 
] £>¿3,8 
1 et 3,8 
5 ei 7,8 
r oetl,S 
5et7,S 
1 ei 3.8 
II. Si utraque forma f, f’ est improprie primitiva, erit D divisor com 
munis maximus numerorum 4 d, 4 d', sive {- D div. comm. maximus numerorum 
d, d'. Hinc facile sequitur, tum d, tum d', tum { D fore = 1 (mod. 4). Po 
nendo autem F = [A, B, C), div. comm, max. numerorum A, B, C erit =2. 
et div. comm. max. numerorum A, 2B, C erit 4. Quare F erit forma derivata 
ex improprie primitiva (pH, pJ5, $C), cuius determinans erit { D, et cuius genus 
determinabit genus formae F. Character autem illius formae, tamquam impro 
prie primitivae, relationes ad 4 vel 8 non implicabit, sed tantummodo relationes 
ad singulos divisores primos impares ipsius -f-D. lam quum omnes hi divisores 
manifesto etiam ipsos d, d' metiantur, atque semissis cuiusvis producti duorum 
factorum, quorum alter per f alter per f' est repraesentabilis, per formam 
(EA, \B, pC) repraesentari possit: facile perspicietur, characterem huius formae 
respectu cuiusvis numeri primi imparis p ipsum pD metientis fore Rp, tum si 
fuerit 2 Rp atque formae f, f' respectu ipsius p eundem characterem habeant, 
tum si fuerit 2Np atque characteres formarum f, f' respectu ipsius p oppositi; 
contra characterem illius formae fore Np, tum si f, f habeant characteres ae 
quales respectu ipsius p atque sit 2Np, tum si f, f habeant oppositos atque 
sit 2 Rp. 
247. 
Ex solutione problematis praec. manifestum est, si g sit forma primitiva 
ex eodem ordine et genere ut f, nec non g forma primitiva ex eodem ordine et 
genere ut f: formam ex g et g' compositam ad idem genus pertinere, ad quod 
pertineat forma ex f et f' composita. Hinc sponte sequitur significatio generis