276 
NACHLASS. 
sint termini in X post potestatem x m ~ l hi ^x m -\-vo? m+1 -f- etc. Erit itaque in art. 3 
non W= 0, sedut ex art. 1 sequitur, W= jjl—|—v(a—|—6—f-c—|—ìì—{—... —|—i)-f-etc. 
Hinc valori ipsius T illic tradito adhuc adiici debet 
[t—d) {t— 6) (t— c'j (i—d) . . . x 1{Jt-{~ ^ip>~l - b -l - c —}-d —}— ... —|— t) —j— etc. | 
7. 
Casus in praxi maxime frequens est, ubi a, h, c, d... progressionem arith 
meticam constituunt. Ponendo intervallum = 1, ita ut sit b = a-f-1, c = a-{-2 
etc., formula art. 4 iit 
T = A 
+(f-i)(i-$ {£=¥!+*) 
+ (<—l)(i—2)(i — 3)( 
D — 3 C -f- 3 JB — aL 
-j- etc. 
sive 
■ V 
T= A-\-A[t — l) + 4"(f—!)(#— 2) + A m {t-~ l)(i— 2)(i— 3)+ . . 
ubi A, A", A" etc. computantur per algorithmum sequentem 
A 
3.4" 
B 
— A, 
B = C — 
B, 
c = 
D — 
C 
etc. 
-A, 
2 B'= C — 
B\ 
2 C" — 
D — 
C 
etc. 
-A\ 
3 B’"= C 
B", 
3 C"’ = 
D"— 
etc. 
etc., quae formula cum vulgata interpolationis formula per differentias omnino 
convenit. 
8. 
8i pro satis multis valoribus ipsius x in serie arithmetica progredientibus 
a, a A C a ~. • . valores respondentes functionis X cogniti sunt, ut seriem m 
valorum successivorum ipsius x ad lubitum eligere liceat ad computum ipsius T; 
quaestio oritur, quosnam valores ad hunc finem praeferre maxime praestet, siqui 
dem plures quam-w adhibere sive ultra differentiam m—l tam egredi nolimus?