94 
INTENS1TAS VIS MAGNETICAE TERRESTRIS 
Ut quantam subtilitatem huiusmodi observationes admittant eluceat, exem 
plum e diario adscribimus. Observatae sunt 1832 Sept. 22, salvis erroribus col- 
limationis, declinationes u atque anguli v sequentes # ) : 
tempus 
Acus prima 
Acus secunda 
Exp. 
u 
v 
u 
I 
9 h 
33' matut. 
4-0° 4' 19" 5 
300° 
4-0° 2' 12" 1 
II 
9 
57 
— 0 0 1 9, 6 
240 
4-0 1 37, 7 
III 
10 
1 6 
— 0 4 40, 5 
180 
+ 
o 
oo 
oo 
Sunt itaque declinationes acus primae ad statum primae observationis reductae hae 
I. m =+0 0 4' 19" 5 v = 300° 
II 4-0 0 14, 8 240 
III —0 3 47, 2 1 80 
TM 
Hinc prodit valor fractionis ~ e combinatione observationum 
I et II 881,7 
II et III 891,5 
I et III 886,6 
Variationes declinationis magneticae diurnae per torsionem in ratione uni 
tatis ad minuuntur, statuendo = n, quae mutatio, si filis tam parvae 
torsionis, qualem exemplum praecedens exhibet, utimur, pro insensibili haberi 
potest. Quod vero attinet ad tempus oscillationum (infinite parvarum), e princi 
piis dynamicis facile concluditur, hoc in ratione unitatis ad \J per torsionem 
minui. Proprie haec referuntur ad casum eum, ubi v = 0: formulae vero gene 
raliter valerent, si statueremus — M ° os — — n, denotando per u° valorem ipsius 
u aequilibrio respondentem: sed differentia prorsus insensibilis erit. 
9. 
Coefficiens 6 principaliter pendet a longitudine, crassitie et materia fili; 
insuper in filis metallicis aliquantulum a temperatura, in bombycinis a statu hy- 
grometrico: contra in illis (forsanque etiam in his, dum sunt simplicia) haud qua- 
*) Utraeque divisiones a laeva versus dextram crescunt.