102 
INTENSITAS VIS MAGNETICAE TERRESTRIS 
1 5. ' 
Ad propositum nostrum convenit, experimenta ita semper adornare, ut axis 
magneticus utriusque acus sit horizontalis, atque utraque acus in eadem fere al 
titudine: his itaque suppositionibus'calculos ulteriores adstringemus. 
Referamus coordinatas punctorum primae acus ad axes in hac fixos in puncto 
h etiamnum se secantes, et quidem sit axis primus in directione axis magnetici, 
secundus horizontalis primoque ad dextram, tertius verticalis sursum directus: 
coordinatae elementi e respectu horum axium sint a, b, c. Perinde sint A, B, C 
coordinatae elementi E respectu similium axium in acu secunda fixorum et in 
puncto H huius acus se secantium: hoc punctum prope medium acus atque in 
eadem altitudine cum puncto h electum supponimus. 
Situs puncti H commodissime quidem per distantiam a puncto h atque di 
rectionem rectae iungentis determinaretur, si de uno tantum experimento agere 
tur : sed quum ad institutura nostrum semper plura experimenta requirantur ad 
diversas puncti H positiones spectantia, quae quidem omnes sunt in eadem recta, 
attamen haud necessario in recta per punctum h exacte transeunte, praestat, 
signa statim ab initio ita adornare, ut systema talium experimentorum ab unica 
variabili pendeat. Referemus itaque punctum H ad punctum arbitrarium h' in 
eodem plano horizontali ipsi h propinquum, cuius coordinatae sint a, fi, 0, sta- 
tuemusque distantiam /iH = B, angulumque rectae h r H cum meridiano magne- 
tico = cj;. Quodsi iam angulum axis magnetici secundae acus cum meridiano 
magnetico per U denotamus, habebimus 
x = a cos u—h sinw 
y = a sinw —{— 6 cosm 
z = c 
X = a-\-R cos -J- A cos U — B sin U. 
Y = fi -j- R sin <|> A sin CT-j- B cos U 
Z = C 
Ita omnia ad evolutionem aggregati 12, atque quotientis ^, qui pro statu 
aequilibrii evanescere debet. praeparata sunt. 
16. 
Primo fit 2 Tex = Tcosu.^ae—Tsinu.^be == m Tcosu, si momen-